มีพระบรมราชโองการในพระบาทสมเด็จพรปรเมนทรมหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ประกาศให้ทราบทั่วกันว่า ทรงพระราชดำริห์เห็นว่า สมควรจะมีบัญญัติวิธีจดฐะเบียรคนเกิดคนตายแลทำงานสมรสให้เปนการมั่นคงชัดเจนสืบไป แลวิธีจดฐะเบียรอันนี้ย่อมอาศัยสอบสวนตำหนิรูปพรรณสัณฐานบุทคนแลเทือกเถาเหล่ากอสืบมาแต่บิดามารดาใดให้ได้ความแม่นยำก่อนจึงจะทำได้ เพื่อจะให้เปนผลสำเร็จดังพระราชประสงค์นี้ ทรงพระราชดำริห์ว่า บุทคนทุก ๆ คนจำต้องมีทั้งชื่อตัวแลเชื้อสกุล แลวิธีขนานนามสกุลนั้นควรให้ใช้แพร่ลายทั่วถึงประชาชนพลเมืองตลอดทั้งพระราชอาณาจักร จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติโดยบทมาตราไว้ต่อไปดังนี้
พระราชบัญญัตินี้ให้เรียกว่า พระราชบัญญัติขนานนามสกุล พระพุทธศักราช ๒๔๕๖
ให้ใช้พระราชบัญญัตินี้เปนกฎหมายตั้งแต่วันที่ ๑ เดือนกรกฎาคม พระพุทธศักราช ๒๔๕๖
