หน้า:กม ร ๖ - ๒๔๕๕.pdf/297

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
288
ศก ๑๓๑
 

รักษาให้ปราศจากอันตรายยังเปนการลำบาก เพราะไร้ที่ฝากฝังอันมั่นคง ส่วนการที่ประชาชนออมสินไว้เพื่อประโยชน์การยืดยาวข้างน่าไม่จับจ่ายเพื่อความเพลิดใจชั่วขณะนี้เปนสิ่งควรอุดหนุนอย่างยิ่ง ทรงพระราชดำริห์ว่า การรักษาสินซึ่งออมไว้เช่นนี้มีทางที่จะทรงพระกรุณาพระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์ได้ ด้วยการตั้งคลังออมสินเพื่อประโยชน์การรับรักษาเงินที่ประชาชนจะนำมาฝากเปนรายย่อยแลรับภาระจัดให้เงินนั้นเกิดผลแก่ผ้ฝากตามสมควร จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ตราพระราชบัญญัติไว้สืบไปดังนี้

มาตราพระราชบัญญัตินี้ให้เรียกว่า พระราชบัญญัติคลังออมสิน พุทธศักราช ๒๔๕๖ แลให้ใช้ตั้งแต่วันที่ ๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๔๕๖ เปนต้นไป

มาตราสถานที่แลลักษณแห่งการซึ่งประชาชนจะฝากหรือถอนเงินก็ดี อัตราดอกเบี้ยซึ่งจะคิดให้ในจำนวนเงินฝากก็ดี เจ้าพนักงานแลวิธีการบังคับบัญชาคลังออมสินก็ดี แลกิจการอื่น ๆ ซึ่งเกี่ยวแก่การตั้ง การจัดแบ่งพแนกน่าที่ แลที่จะจัดการงานให้ดำเนินไปก็ดี จะประกาศให้ทราบเปนกฎข้อบังคับเปนครั้งเปนคราว

มาตราเงินทุนที่ได้มาจากเงินคงพระคลังมหาสมบัติตามความในมาตรา ๕ แห่งพระราชบัญญัตินี้ก็ดี หรือเงินที่รับฝากจากประชาชนก็ดี ให้แยกไว้จากเงินคงพระคลังมหาสมบัติ แลผลอันได้มาแต่เงินทุนที่ว่ามานี้ก็ดี หรือผลอันได้มาแต่เงินฝากซึ่งนำไปลงทุนเพื่อ