หน้า:กม ร ๘ - ๒๔๗๗.pdf/13

๙

นี้ รัฐบาลรู้สึกวิตกเป็นอันมาก เพราะมิทราบกรณีและเหตุผลโดยชัดแจ้ง จึ่งได้ตั้งแต่งให้เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ และนายนาวาตรี หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ ร.น. เลขาธิการคณะรัฐมนตรี เป็นผู้แทนรัฐบาลออกไปเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทณประเทศอังกฤษ และให้พยายามกราบบังคมทูลพระกรุณาอัญเชิญเสด็จกลับพระมหานคร คณะผู้แทนรัฐบาลก็ได้กระทำตามคำสั่งโดยเต็มที่ แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะพระองค์ได้ทรงขอร้องต่อรัฐบาลหลายประการ ในประการที่ไม่ขัดต่อรัฐธรรมนูญ รัฐบาลก็ได้จัดสนองพระราชประสงค์เท่าที่จะจัดถวายได้ ในส่วนที่ขัดต่อรัฐธรรมนูญ ก็เป็นอันนอกเหนืออำนาจที่รัฐบาลจะจัดถวายได้ตามพระราชประสงค์ ในที่สุด ได้แสดงพระราชประสงค์มาว่า ขอให้นำเรื่องทั้งหมดขึ้นเสนอสภาผู้แทนราษฎรเพื่อวินิจฉัย ซึ่งรัฐบาลก็ได้ปฏิบัติตามพระราชประสงค์โดยนำเรื่องขึ้นเสนอสภาผู้แทนราษฎรในวันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๗๗ ซึ่งเมื่อสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรได้อภิปรายกันแล้ว สภาผู้แทนราษฎรได้เห็นชอบพร้อมกันตามที่รัฐบาลได้ปฏิบัติไป และลงมติเป็นเอกฉันท์ให้ผ่านระเบียบวาระ

๒