(๒)ผู้ที่ได้ฟ้องเจ้ามฤดกหาว่าทำความผิดโทษประหารชีวิต และตนเองกลับต้องคำพิพากษาถึงที่สุดว่ามีความผิดฐานฟ้องเท็จหรือทำพะยานเท็จ
(๓)ผู้ที่รู้แล้วว่าเจ้ามฤดกถูกฆ่าโดยเจตนา แต่มิได้นำข้อความนั้นขึ้นร้องเรียนเพื่อเป็นทางที่จะเอาตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษ แต่ข้อนี้มิให้ใช้บังคับถ้าบุคคลนั้นมีอายุยังไม่ครบสิบหกปีบริบูรณ์ หรือเป็นคนวิกลจริตไม่สามารถรู้ผิดชอบ หรือถ้าผู้ที่ฆ่านั้นเป็นสามีภริยา หรือผู้บุพการีหรือผู้สืบสันดานของตนโดยตรง
(๔)ผู้ที่ฉ้อฉลหรือข่มขู่ให้เจ้ามฤดกทำ หรือเพิกถอน หรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรม์แต่บางส่วนหรือทั้งหมดซึ่งเกี่ยวกับทรัพย์มฤดก หรือไม่ให้กระทำการดั่งกล่าวนั้น
(๕)ผู้ที่ปลอม ทำลาย หรือปิดบังพินัยกรรม์แต่บางส่วนหรือทั้งหมด
เจ้ามฤดกอาจถอนข้อกำจัดฐานเป็นผู้ไม่สมควรเสียก็ได้โดยให้อภัยไว้เป็นลายลักษณ์อักษร
มาตรา๑๖๐๗การถูกกำจัดมิให้รับมฤดกนั้นเป็นการฉะเพาะตัว ผู้สืบสันดานของทายาทที่ถูกกำจัดสืบมฤดกต่อไป
