ถ้าโทษที่ควรเพิ่มแลที่ควรลดมีกำหนดเสมอกัน ก็ให้หักกลบลบกันไป ไม่ต้องเพิ่มแลไม่ต้องลด ถ้าแลมิเสมอกัน ท่านให้ศาลตั้งอาญาที่ควรเพิ่มเพียงใดนั้นบวกไว้ในกำหนดก่อน แล้วจึงให้คิดส่วนที่ควรลดหักทอนลง
เมื่อผู้ที่ต้องคำพิพากษาให้ลงโทษได้รับความลดหย่อนอาญาลงตามบทกฎหมายนี้จนเหลือแต่อาญาอย่างเบาเพียงต้องจำคุกเดือนหนึ่งหรือต่ำกว่าเดือนหนึ่งแลปรับด้วยเท่านั้นไซ้ ท่านว่า ศาลจะกำหนดเวลาจำคุกผู้นั้นให้น้อยลงกว่านั้นอิก ทั้งปรับด้วยหรือไม่ปรับด้วยก็ได้ หรือจะยกอาญาจำคุกเสีย จะให้คงแต่ปรับสฐานเดียวก็ได้
ถ้าผู้ที่ต้องคำพิพากษาให้รับอาญาจำคุกเพียงปีหนึ่งก็ดี หรือไม่ถึงปีหนึ่งก็ดี เปนคนยังไม่เคยต้องคำพิพากษาว่าได้กระทำความผิดมาแต่ก่อน ท่านให้ศาลวินิจฉัยดู ถ้าเห็นสมควร จะสั่งในคำพิพากษาให้รอการลงอาญาไว้ก่อนก็ได้
เมื่อศาลได้สั่งให้รอการลงอาญาผู้ใดไว้ตามความที่กล่าวมาในมาตรา ๔๑ แลผู้นั้นประพฤติตัวดี ไม่กระทำความผิดอย่างหนึ่งอย่างใดที่ว่าไว้ในภาคที่ ๒ ตั้งแต่ส่วนที่ ๑ จนถึงส่วนที่ ๙ ตลอดเวลาห้าปีแล้ว ท่านให้ยกโทษที่รอไว้ให้แก่มันทีเดียว
ถ้าแลภายในเวลาห้าปีนั้น มันกระทำผิดอย่างหนึ่งอย่างใดที่ว่าไว้ในภาค ๒ ตั้งแต่ส่วนที่ ๑ จนถึงส่วนที่ ๙ ขึ้นไซ้ ท่านให้ลงอาญาที่ได้รอไว้ไปทีเดียวเปนโสดหนึ่งต่างหากจากอาญาที่มันจะต้องรับสำหรับความผิดครั้งหลัง หรือที่จะต้องเพิ่มโทษฐานทำความผิดหลายครั้งไม่เข็ดหลาบนั้น ที่ว่านี้ คือว่า ผู้กระทำผิดนั้นจะต้องรับอาญาสำหรับความผิดทั้งสองคราวบวกกัน แลเมื่อศาลพิพากษาโทษครั้งที่สองนั้น ควรเพิ่มโทษฐานที่ไม่เข็ดหลาบด้วย
ต่อผู้ใดกระทำโดยเจตนา ผู้นั้นจึงควรรับอาญา ถ้าแลมันมิได้มีใจเจตนาที่จะกระทำ ท่านว่า อย่าให้ลงอาญาแก่มันเลย เว้นแต่เมื่อมันกระทำโดยประมาทต้องตามลักษณที่กฎหมายบัญญัติไว้ว่ามีโทษ ท่านจึงให้ลงอาญาแก่มันฐานกระทำการโดยประมาท
