หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๔๒)
ขึ้นเล่มหนึ่ง โดยบอกคำบอกให้หลานเขียน และพิมพ์ขึ้นแจกผู้ที่มารดน้ำท่าน ในการทำบุญอายุครบ ๗๒ ปี ใน พ.ศ. ๒๔๙๒ หนังสือนี้ผู้ที่ได้รับแจกไปต่างแลเห็นคุณค่าเป็นอย่างมาก เพราะนำไปประกอบอาหารได้อย่างดีจริง ๆ เป็นเหตุให้มีผู้ซึ่งแม้แต่ท่านไม่เคยรู้จักเลยก็ไปหาท่านหรือบุตรีของท่าน และขอหนังสือกับข้าวสอนลูกหลานนี้ไปเป็นสมบัติของตนหลายสิบราย ต่อมาท่านได้พิมพ์หนังสือว่าด้วยการปอกผลไม้ทำของว่างและขนมขึ้นอีกเล่มหนึ่ง โดยวิธีบอกคำบอกให้หลานจดเช่นเดียวกัน การที่สตรีไทยสมัยเก่า ซึ่งแก่ชราจนอายุกว่า ๗๒ ปี และในตอนหลังถึง ๘๐ ปี สามารถเรียบเรียงหนังสือขึ้นเป็นตำราได้ถึง ๒ เล่มเช่นนี้ เป็นของน่าประหลาดที่สุด แต่ก็ได้เป็นความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว จึงนับว่าท่านผู้หญิงเป็นอัจฉริยบุคคลอันยากที่จะพึงหาได้
ใน พ.ศ. ๒๔๙๕ วิจิตราภรณ์บุตรชายของท่านซึ่งกำลังรับราชการเป็นผู้พิพากษา มีความเจริญรุ่งโรจน์และกำลังจะได้เลื่อนเป็นชั้นพิเศษได้ประสบอุบัติเหตุถึงแก่กรรมอีกคนหนึ่ง ท่านผู้หญิงต้องรับความวิปโยคแสนสาหัสเนื่องจากมรณกรรมของบุตรเป็นครั้งที่สอง แต่โดยเหตุที่ท่านเป็นพุทธศาสนิกชนที่ยึดมั่นในพระธรรมจริง ๆ จึงสามารถข่มความทุกข์