ผู้นี้ท่านผู้หญิงเคยเป็นห่วงเพราะเป็นบุตรสุดท้อง แต่ภายหลังท่านก็หายห่วง เพราะได้แลเห็นว่ามีความสามารถตั้งครอบครัวได้ดีมีหลักฐานมั่นคง
เนื่องจากท่านผู้หญิงได้เคยทราบถึงความยุ่งยาก อันเกิดขึ้นจากการไม่ทำพินัยกรรมของผู้มรณะ หรือพินัยกรรมหายอยู่เนือง ๆ ท่านมีความเป็นห่วงว่าบุตรธิดาของท่านจะได้รับความยุ่งยากภายหลัง ท่านจึงพยายามป้องกันความยุ่งยากนั้นโดยได้ทำพินัยกรรมไว้อย่างเรียบร้อย ระบุให้แบ่งสมบัติให้ลูกและหลานทุกคนอย่างใช้ความคิดถี่ถ้วนและยุติธรรม ทั้งได้สั่งให้กันเงินจำนวนหนึ่งไว้ทำศพของท่านด้วย ทั้งนี้เป็นการสมดังคำเทศนาที่ ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์ วัดราชบพิธแสดงในวันที่เนติบัณฑิตสภามาบำเพ็ญกุศลทักษิณานุสรณ์ให้แก่ท่านผู้หญิงว่า ท่านผู้หญิงเป็นผู้มีความซื่อสัตย์สุจริตและรักความยุติธรรม จึงสละสมบัติส่วนตัวของท่านให้แก่เนติบัณฑิตสภาเพื่อเป็นการส่งเสริมสถาบันซึ่งผลิตผู้รักษาความยุติธรรม
ขณะที่ถึงอนิจกรรมท่านผู้หญิงมีอายุได้ ๘๔ ปี ๓ เดือน มีบุตรเหลืออยู่ ๑ คน ธิดา ๔ คน มีหลานยาย ๑๐ คน หลานย่า ๕ คน และมีเหลน ๖ คน
