อิสสระภาพของบุคคลจะเป็นที่เคารพต่อเมื่ออิสสรภาพนั้นสมควรเคารพ. ประเทศต่าง ๆ ไม่จำเป็นที่จะให้ศาลของตนบังคับใช้กฎหมายของประเทศอื่น หรือให้พิจารณาชำระผู้ต้องหาว่าได้ทำความผิดนอกเขตต์แดนตน, แต่ความเรียบร้อยระหว่างประเทศบังคับว่า ต้องให้การกระทำผิดทุกอย่างได้รับโทษ, ฉะนั้น ประเทศต่าง ๆ จึงต้องใช้วิธีการส่งผู้ร้ายข้ามแดน⟨.⟩
นักนีติศาสตร์ส่วนมากมีความเห็นว่า การส่งผู้ร้ายข้ามแดนเป็นเพียงหน้าที่ในทางศีลธรรมเท่านั้น. ประเทศผู้ส่งย่อมปฏิบัติตามแต่จะวินิจฉัยเห็นสมควร เป็นอิสสรสิทธิอันหนึ่งของประเทศผู้ส่ง. แต่ก็เป็นหน้าที่โดยตรงอันหนึ่งในหลักกฎหมายระหว่างประเทศเหมือนกัน, เพราะว่า ประเทศต่าง ๆ ย่อมจะต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันในอันที่จะให้ระเบียบการศาลยุตติธรรมดำเนินไปโดยดี. ถ้าประเทศใดปฏิเสธต่อคำร้องขอส่งผู้ร้ายข้ามแดนโดยไม่มีเหตุผลสมควรและอยุตติธรรมแล้ว ก็ถือกันว่า เป็นการละเมิดต่อกฎหมายระหว่างประเทศ. ประเทศนั้นอาจได้รับการปฏิบัติตอบแทน เช่น ในเมื่อตนมีคำขอให้ส่งผู้ร้ายข้ามแดนบ้าง, แม้คำขอของตนจะมีเหตุผลสมควรถูกต้องก็ตาม.
บ่อเกิดแห่งการส่งผู้ร้ายข้ามแดนมีอยู่ ๓ ทาง
ก. เกิดจากหนังสือสัญญากับรัฐบาลต่างประเทศ เช่น สัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนระหว่างกรุงสยามกับอังกฤษ ร.ศ. ๑๒๙ หนังสือ
