จดหมายฉะบับที่ ๒
วัดโชติทายการาม คลองดำเนินสดวก
วันที่ ๑๖ กรกฎาคม ร.ศ. ๑๒๓
ถึง พ่อประดิษฐ
ฉันได้บอกมาในจดหมายฉะบับก่อนว่า จะจดหมายส่งข่าวคราวการเสด็จประพาศมาให้ทราบเนือง ๆ วันนี้ประทับแรมอยู่ที่วัดโชติทายการาม คลองดำเนินสดวก ฉันมีเวลาว่างอยู่บ้างจึงได้เขียนจดหมายฉะบับนี้ฝากเขามาให้ หวังใจว่าจะไม่ไปหายสูญเสียกลางทาง
เสด็จออกจากบางปอินเมื่อวันที่ ๑๔ กรกฎาคม ร.ศ. ๑๒๓ ล่องลงมาตามลำแม่น้ำ เรือฉันมาล่วงน่า ทราบว่าเสด็จประทับวัดปรไมยิกาวาศครู่หนึ่ง แล้วเลยประพาศสวนสท้อนของนายบุตร ที่แม่น้ำอ้อมแขวงเมืองนนทบุรี ว่ามีสท้อนอย่างดี ๆ ที่สวนนั้นมาก กำลังสท้อนออกผล เจ้าของสวนเชิญเสด็จเก็บสท้อน ทราบว่าเป็นที่พอพระราชหฤไทย แลทรงพระกรุณาแก่เจ้าของสวนมาก เวลาเย็นเสด็จมาประทับแรมที่น่าวัดเขมา จอดเรือพระที่นั่งเข้ากับสพานน่าวัดอย่างเราไปเที่ยวกัน ใช้ศาลาน้ำน่าวัดเป็นท้องพระโรง ไม่มีพลับพลาฝาเลื่อนอย่างใด เจ้าพนักงานเจ้าของท้องที่ก็ดูเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าจะเสด็จมาประทับแรมที่นั้น การล้อมวงกงกำจัดกันตามแต่จะทำได้ดูก็สนุกดีจนเวลา ๒ ทุ่มเศษ กรมหลวงนเรศร์ เสนาบดีกระทรวงนครบาลจึงเสด็จไปถึง ได้ยินรับสั่งว่า "อาศน์แข็ง ๆ กันไม่รู้ พอรู้ก็รีบมา จะต้องนั่งอยู่ยังรุ่ง"
