เป็นที่เลื่องลืออยู่ด้วย แล้วลงเรือล่องมาประพาศที่พระปะโทน มาพบมิวเซียมใหญ่ซึ่งโจษกันว่ามีอยู่ที่นั้น คือท่านสมภารวัดพระปะโทนเป็นผู้เก็บรวบรวมสะสมของโบราณที่ขุดได้ในแถวพระปฐม พระปะโทนไว้มาก แต่ข่าวว่าเก็บซุกซ่อนมิได้ยอมให้ผู้หนึ่งผู้ใดดูเป็นอันขาด ครั้นเสด็จไปถึง ไปถามถึงเรื่องของเก่า ท่านสมภารก็ยินดีเชิญเสด็จเข้าไปในกุฏิ แล้วยกหีบห่อของโบราณที่ได้สะสมไว้มาถวายให้ทอดพระเนตร แลยอมให้ทรงเลือกแล้วแต่จะพอพระราชประสงค์ ทรงเลือกได้เครื่องสัมฤทธิ์ของโบราณ คือพระพุทธรูปเป็นต้นซึ่งเป็นของแปลกดีหลายอย่าง ออกจากพระปะโทนมาประทับทำครัวเย็นที่บ้านซึ่งพระยาเวียงไนยออกไปตั้งผสมม้าอยู่ที่ธรรมศาลา แล้วเสด็จกลับมาทางเรือถึงบ้านงิ้วรายเวลาสัก ๒ ทุ่ม
วันที่ ๒ สิงหาคม ฉันล่วงน่าขึ้นมาก่อน ทราบว่าเสด็จแวะประพาศที่คลองภาษี แล้วเสด็จต่อมาถึงสองพี่น้องเวลาค่ำ
ตามกำหนดเดิมกะว่าจะเสด็จถึงสองพี่น้องราวเวลาบ่ายสัก ๒ โมง จะประพาศบ้านสองพี่น้องแลบ้านบางลี่ในเย็นวันนั้น รุ่งขึ้นจะออกกระบวนจากสองพี่น้องแต่เช้าไปประทับแรมที่เมืองสุพรรณทีเดียว แต่เสด็จมาถึงเย็นเวลาไม่พอประพาศ จึงต้องกะระยะทางแก้ใหม่ คือวันที่ ๓ เช้าจะประพาศบ้านสองพี่น้อง จะออกจากสองพี่น้องต่อเวลากลางวัน จะไปถึงเมืองสุพรรณไม่ได้ จะต้องจัดที่ประทับแรมกลางทางระหว่างสองพี่น้องกับเมืองสุพรรณอิกแห่งหนึ่ง รับสั่งให้กรมหลวงดำรงเสด็จไปเลือกแลจัดที่สำหรับประทับแรม ฉันถูกมีหน้าที่ไปตามเสด็จกรมหลวงดำรง
