เวลาเช้า เหมือนกันกับวันก่อน ไปทางทุ่งนาป่าไม้ไผ่ แลเห็นหลังคาเรือนชาวบ้านมีรายหมู่ละ ๕ หลัง ๖ หลัง ๗ หลัง ๘ หลัง ตั้งอยู่ใกล้บ้างไกลกันบ้างเปนตอน ๆ ไป ถึงบ้านท่าอุ้ยเวลาบ่ายโมงหนึ่ง ๒๐ นาที หยุดพักคืนหนึ่ง รุ่งขึ้น เวลาเช้า ๓ โมง ๘ นาที ยกจากท่าอุ้ย ถึงบ้านท่าโพเวลาบ่าย ๒ โมง ๔๕ นาที ชาวบ้านท่าอุ้ย ท่าโพ นี้ อาศรัยลำน้ำคาน กว้างประมาณ ๒ เส้นเศษ ต้นหรือปลายยอดน้ำอยู่ณเขาเมืองยู เปนเขตรแดนเมืองหลวงพระบาง เมืองพวน ต่อกัน น้ำคานไหลตกลงลำแม่น้ำของข้างวัดเชียงทองในเมืองหลวงพระบาง แต่เมืองหลวงพระบาง ทางคนเดินธรรมดาไปบ้านท่าโพ ๒ วัน มิใช่เดินกองทัพ ๆ ข้าพเจ้าตั้งอยู่บ้านท่าโพคืนหนึ่ง
รุ่งเช้า เวลา ๓ โมง ยกไปถึงบ้านสบอี้บ่าย ๓ โมง ๓๐ นาที ต้องรออยู่ที่นั่น ๔ คืน ๓ วัน เพราะระยะทางที่จะยกต่อไปช่องแคบคับขัน ตำบลนั้นเปนด่านชั้นในเมืองหลวงพระบาง ทางจะไปจะมาฉเพาะขึ้นเขาแลแบ่งคนในกองทัพ ข้าพเจ้าต้องขอแรงตามชาวบ้านตามรายทางช่วยขนเข้าสารฉางบ้านเสี้ยว บ้านท่าอุ้ย ท่าโพ ซึ่งจัดตั้งไว้เมื่อยังไม่ยกไปรวมณยุ้งบ้านสบอี้ เข้าเสบียงมีพอจ่ายนายไพร่ กองข้าพเจ้า กองเมืองน่าน คราวเดียวสิ้นเข้าสาร จ่ายได้คนละ ๑๕ ทนาน รับประทาน ๑๕ วัน บังคับให้คิดผ่อนผันบรรทุกช้างแลข่าเป้ไปให้มากกว่าเก่าทุกหมวดทุกกองทั้งสองทัพให้จงได้ ธรรมเนียมคนกองทัพเดินทางอย่างโบราณ กำหนดจ่ายเข้าเสบียงคนละ ๓ ทนาน ๕ ทนาน ถ้า
