สมาชิกราชวงศฮั่นก็ตั้งตัวเปนพระมหากษัตริย์สืบราชวงศฮั่นขึ้น ณ เมืองเสฉวน ซุนกวนไม่อยากยอมขึ้นแก่โจผีหรือเล่าปี่ก็ตั้งตัวเปนเอกราชขึ้นที่เมืองกังตั๋งบ้าง[1] ตั้งแต่นี้ ประเทศจีนจึงแยกกันเปนสามก๊ก คือ สามราชอาณาเขตต์อันเปนอิสระแก่กัน อาณาเขตต์ของพระเจ้าโจผีได้นามว่า "วุยก๊ก" อาณาเขตต์ของพระเจ้าเล่าปี่ได้นามว่า "จ๊กก๊ก" อาณาเขตต์ของพระเจ้าซุนกวนได้นามว่า "ง่อก๊ก" เปนอยู่นั้นไม่นานเท่าใด พอสิ้นพระเจ้าเล่าปี่ พระเจ้าโจผี แลพระเจ้าซุนกวนแล้ว เชื้อสายที่รับรัชทายาทสืบมาก็เสื่อมความสามารถลงด้วยกันทั้งสามก๊ก สุมาเจียวซึ่งเปนผู้สำเร็จราชการวุยก๊กปราบจ๊กก๊กได้ก่อน แล้วสุมาเอี๋ยน ลูกสุมาเจียว ชิงราชสมบัติวุยก๊กตั้งราชวงศใหม่เรียกว่า ราชวงศจิ้น พระเจ้าสุมาเอี๋ยนปราบง่อก๊กได้อีกก๊กหนึ่ง แผ่นดินจีนก็กลับรวมกันเปนราชอาณาเขตต์เดียวสืบมา สิ้นเรื่องสามก๊กเท่านี้
ลำดับเหตุการณ์ในเรื่องสามก๊กตามศักราชเปนดังอธิบายต่อไปนี้
พระเจ้าเลนเต้ครองราชสมบัติ ปีวอก พ.ศ. ๗๑๑
พระเจ้าเหี้ยนเต้ครองราชย์สมบัติ ปีมะเมีย พ.ศ. ๗๓๓
โจโฉรบทัพเรือกับพวกซุนกวนแลเล่าปี่ ปีชวด พ.ศ. ๗๕๑
จิวยี่ตาย ปีขาล พ.ศ. ๗๕๓
- ↑ ซุนกวนตั้งตัวเปนเอกราชใช้นามแต่ว่า วุยอ๋อง ก่อน ต่อเมื่อพระเจ้าเล่าปี่แลพระเจ้าโจผีสิ้นพระชนม์แล้วจึงราชาภิเษกเปนพระมหากษัตริย์
