ในการที่จะเขียนตำรายาอายุวัฒนะฉะบับนี้ ก็โดยมีมหาชนทั้งหลายทุกชั้นทุกภาษาพากันตื่นเต้นค้นคว้าหากินยาขนานนี้บางคนไม่รู้จัก ก็เที่ยววิ่งขอตามที่ได้ทราบว่าผู้นั้นผู้นี้สร้างเพื่อไปทดลอง บางทีก็ได้พียง ๕–๖ เมล็ด เมื่อมารับประทานทดลองดู ก็ไม่รู้เรื่องว่ามีรสศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์เดชอะไร ฯลฯ
เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าผู้หนึ่งที่ได้ใฝ่ใจในตำรายาขนานนี้ จึ่งได้เที่ยวสืบสวนค้นคว้าหาตำรา เดชะบุญ ข้าพเจ้าได้พบตำรายาซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์เป็นตัวอักษรพะม่าฉะบับหนึ่ง (ของพระภิกษุพะม่า มีนามว่า อูนาระทะ กับ อูนันทิยะ ๒ องค์ อยู่เมืองปยิ่นมะนา) เรียบเรียงลงพิมพ์ (เนแซดเส่ง จังหวัดปยิ่นมะนา ประเทศพะม่า) พอเหมาะแก่ความประสงค์ของข้าพเจ้า และข้าพเจ้ามีความเอื้อเฟื้อต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพื่อหวังผลอานิสงส์ต่อไป
เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงได้อุตส่าห์สละเวลามาพิจารณาแปลและเรียบเรียงเป็นภาษาไทยและอักษรไทย เพื่อหวังเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ได้ใฝ่ใจปฏิบัติตามตำรานี้ต่อไป หวังว่า คงได้รับความยินดีต่อท่านผู้ใฝ่ใจและประสงค์จะรับประทานยาขนานนี้ต่อไป ข้าพเจ้าขอให้เป็นหิตานุหิตประโยชน์ และได้มีอายุ วรรณ สุข พละ ปฏิภาณะ อโรคะยะ อธิปะตัยสมบัติ ไปชั่วกัลปาวะสานเทอญ
