มาตรา ๒. — นับจำเดิมแต่วันที่ได้ใช้กฎนี้แล้ว, บรรดาข้อความใด ๆ ที่ค้านกับข้อความในกฎนี้ ซึ่งมีอยู่ในกฎนคราภิบาลก่อน ๆ ให้ยกเลิกเสีย.
มาตรา ๓. — คำว่า "เจ้าของที่ดิน" ให้พึงเข้าใจว่า ผู้ที่มีนามปรากฎอยู่ในน่าโฉนดที่ดิน
มาตรา ๔. — คำว่า "เจ้าบ้าน" ให้พึงเข้าใจตามวิเคราะห์ศัพท์ในพระธรรมนูญลักษณปกครองนคราภิบาลดุสิตธานี พระพุทธศักราช ๒๔๖๑, คือ ผู้ที่ครองเคหสถานอันรวมอยู่ในขอบเขตที่ดินแปลง ๑, จะเปนเจ้าของซึ่งอยู่ที่ดินของตนเอง หรือเปนผู้เช่าอยู่ก็ตาม.
มาตรา ๕. — ให้ผู้เปนเจ้าของที่ดินในดุสิตราชธานีเสียภาษีที่ดินคิดเปนอัตราเงิน ๕๐ สตางค์ต่อ ๑ เมตร์จัตุรัสทุก ๆ เดือน.
มาตรา ๖. — ให้เจ้าพนักงานคลังของคณนคราภิบาลดุสิตราชธานีคำนวณอัตราภาษีที่ดินที่เจ้าของที่ดินจะต้องเสียนั้น โดยอาศัยเกณฑ์ขนาดผืนที่ดินตามที่เกษตร์มณฑลดุสิตราชธานีได้รังวัดไว้และออกโฉนดไปแล้วตามระเบียบ.
