หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๑๑ มกราคม ๒๔๗๓
เล่ม ๔๗ หน้า ๓๕๑
ราชกิจจานุเบกษา
ศาลแขวงจะให้มีผู้พิพากษาเพียงนายเดียวก็ได้
ให้อธิบดีผู้พิพากษาหรือผู้แทนอธิบดีเป็นหัวหน้ามีอำนาจบังคับบัญชาผู้พิพากษาในศาลทั้งปวงในมณฑลนั้น"
มาตรา๕ให้ยกเลิกมาตรา ๒๖ แห่งพระธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ. ๑๒๗ (พ.ศ. ๒๔๕๑) และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน
"มาตรา ๒๖ ศาลจังหวัดมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีทั้งปวงได้ทุกบทกฎหมาย"
มาตรา๖ให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลมณฑลมีอำนาจที่จะไปนั่งพิจารณาพิพากษาคดีได้ทุกศาลในมณฑลนั้น หรือเมื่อได้ตรวจสำนวนคดีเรื่องใด ก็ให้มีอำนาจลงชื่อเป็นคณะพิพากษาหรือทำความเห็นแย้งได้ด้วย
มาตรา๗ให้ศาลจังหวัดในเขตต์พระมหานครมีอำนาจอย่างเดียวกับศาลจังหวัดอื่น และให้อธิบดีผู้พิพากษาศาลโปรีสภาและศาลจังหวัดเขตต์พระมหานครมีอำนาจในศาลจังหวัดและเหนือผู้พิพากษาในศาลนั้น ๆ อย่างเดียวกับอธิบดีผู้พิพากษาศาลมณฑล
