หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๘
นิทานอีสป
ตามลม ปล่อยให้ลมพัดข้ามเราไปเสีย ลมจึงไม่พัดเราหักโค่น" ต้นไทรได้ฟังดังนั้น จึงนึกว่า ถึงเราเป็นต้นไม้ใหญ่โต เราไม่รู้จักผ่อนผันหลีกเลี่ยงลมกล้า ตั้งหน้าต้านลมอยู่อย่างเดียว ลมมีแรงกว่าเรา จึงพัดเอาเราโค่นล้ม ต้นแขมเหล่านี้ ถึงเป็นไม้เล็ก รู้จักผ่อนผันหลบหลีกให้ลมพายุพัดพ้นไปได้ ก็ไม่หักเหมือนต้นไม้ใหญ่เช่นตัวเรา
***
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การต่อสู้กำลังที่มากนั้น บางทีต่อสู้ด้วยอ่อนดีกว่าต่อสู้ด้วยแข็ง
