หน้า:นิทานไทย - ชัยศรี ศรีอมร - ๒๕๑๒.pdf/208

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖๖

ของตูข้าอยู่ที่นี่." หญิงคนที่สองเอามือลูบที่หน้าอกแล้วบอกว่า "เรือนของตูข้าอยู่ที่นี่" หญิงคนที่สามเอามือลูบที่แก้มแล้วบอกว่า "เรือนของตูข้าอยู่ที่นี่" หญิงคนที่สี่เอามือลูบที่คิ้วแล้วบอกว่า "เรือนของตูข้าอยู่ที่นี่" ครั้นนัดแนะกันด้วยอาการอย่างนี้แล้ว ต่างก็ลากันกลับไปบ้านเรือนของตน ฝ่ายชายทั้ง ๔ คนนั้นหาได้รู้อาการบอกใบ้ของหญิงคู่รักของตนไม่ ครั้นจะซักถาม ก็อาย, เมื่อกลับมาแล้ว ต่างคนต่างถามกัน ก็ไม่มีใครรู้ว่า หญิงคู่รักของตนบอกใบ้ว่ากระไร.

ขณะนั้น ยังมีโจรผู้หนึ่งต้องโทษ เขามัดประจานไว้ในที่ใกล้กับชาย ๔ คนนั้น ครั้นได้ฟังคำของชาย ๔ คนพูดจากันดั่งนั้น จึ่งถามว่า "พวกท่านพูดอะไรกัน" ชายทั้ง ๔ คนบอกว่า "พวกเราถามถึงบ้านเรือนหญิงคู่รัก หล่อนบอกใบ้เป็นปริศนาให้ไว้" แล้วก็เล่าให้โจรฟังทุกประการ โจรถามว่า "พวกท่านรู้จักแล้วหรือ?" ชายทั้ง ๔ นั้นต่างตอบว่า "ไม่รู้จัก" โจรจึ่งพูดว่า "เรารู้จักแล้ว ถ้าท่านอยากรู้ ต้องไปเอาน้ำมาให้เรากินก่อน