ประการ. ฝ่ายหญิงเหล่านั้นต่างพูดว่า "ท่านทั้ง ๔ ไม่ได้มาด้วยความคิกและสติปัญญาของตนเอง ไม่ควรจะเป็นสามีของพวกตูข้า" ครั้นแล้ว ก็ขับไล่ชายทั้ง ๔ คนนั้นเสีย แล้วพากันไปรับโจรนั้นมาบำรุงรักษา ปันหน้าที่กันปฏิบัติโจรผู้นั้น ดั่งนี้
หญิงคนหนึ่งคอยปฏิบัติหาอาหารมาให้, หญิงคนหนึ่งตอยตักน้ำมาให้, หญิงคนหนึ่งคอยเอาน้ำร้อนมาให้, หญิงคนหนึ่งคอยจัดในเรื่องความสะอาดให้, จนโจรนั้นหายเจ็บป่วยเป็นปกติดี. เมื่อสรรพสิทธิ์กุมารเล่ามาถึงเพียงนี้แล้ว จึ่งถามขึ้นว่า หญิงทั้ง ๔ คนนั้น คนไหนควรจักได้โจรนั้นเป็นสามี ดวงจิตของอำมาตย์จึ่งกราบทูลว่า หญิงคนที่คอยจัดในเรื่องความสะอาดให้นั่นแหละควรได้โจรเป็นสามี.
ฝ่ายพระราชธิดาได้ทรงฟังดังนั้น ทรงเห็นว่า ไม่ถูก จึ่งทรงค้านว่า ถ้อยคำที่ท่านกล่าวนั้นไม่ถูก, หญิงที่นำอาหารมาปฏิบัตินั้นควรจะได้โจรเป็นสามี ดั่งนี้จึงจะถูก เพราะหน้าที่ของแม่เรือนจะต้องตกแต่งข้าวปลาอาหารให้สามี หน้าที่นอกนั้นเป็นหน้าที่คนใช้.
