เพื่อนไทยด้วยกันรู้ถึงความเป็นไทของชาติว่า "ไทย" ในท่ามกลางแห่งคาบสมุทรอินโดจีนนี้เป็นชาติไทยโดยแท้ เป็นไทยที่สมบูรณ์ด้วยเอกราชเจดีย์ที่ไทยบูชา๗
ในเรื่องความหมายของคำว่า "ไทย" นั้น ได้มีผู้ค้นคว้าไว้ได้มาก ที่นับว่าสำคัญควรจะหยิบยกขึ้นพิจารณา ก็คือ ความเห็นของพระยาประชากิจกรจักร (แช่ม บุนนาค) ซึ่งมีอยู่ดั่งต่อไปนี้
"คำว่า ไทย แปลว่า สว่าง ว่า ขาว ในสันสกฤตใช้เรียกดวงอาทิตย์และพวกอารยว่า ไทย ด้วย เช่น คำว่า อุไทย คือ อาทิตย์ขึ้น พระนามพระเจ้าสมันตราช คือ ปโรราชะในปฐมสมโพธินั้น ก็มีคำว่า ทัศไทย สว่างสิบเท่า นามดาวพฤหัสบดี ในภาษาอังกฤษเรียกว่า ยุปิเตอร์ นั้น มาแต่คำว่า ไทโยปิตา บิดาของความสว่าง คำว่า ไทย ที่มาในภาษาจีนนั้น ออกจากอักษรคำว่า เทียน คือ ฟ้า ตรงข้ามกับคำว่า ที่ คือ ดิน จีนใช้คำว่า ไทย แปลว่า เป็นใหญ่ ตรงกับคำอังกฤษว่า แกรนด์ หรือ เอกเซลเลนต์ ใช้ในคำนำนามผู้เป็นใหญ่ เช่น ฮ่องตี้ ฮ่องไทยตี้ ฮ่องเฮ้า ฮ่องไทยเฮ้า ไทยจื๊อ ไทยเจียง และอื่น ๆ บางทีใช้
