หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๗
ระบม สิบเดือนถ้วนครวญหามารศรี มิได้มีความ |
สบายเท่าปลายผม เฝ้าคิดถึงสาลิกาป่าชะอม น้ำค้าง |
พรมพรั่งพราวหนาวหัวใจ ไม่เห็นมาเยี่ยมเยือนจน |
เดือนยี่ เจ้าปักษีโบกบินไปกินไหน สุริยาอัษฎงค์ |
ลงไรไร โอ้อาไลยสาลิกาน้ำตานอง โฉมยุพินกินรีเจ้า |
พี่เอ๋ย เมื่อไรเลยจะได้ชมประสมสอง ดูผิวเหลือง |
เรืองดีดังสีทอง ได้ประคองแล้วจะชื่นทุกคืนวัน ดอก |
โกมุทบุษบามณฑาทิพ วิไลยลิบลอยล่องของสวรรค์ |
ถ้าหล่นลงตรงพี่จะดีครัน คงฦๅลั่นโลกาสุธาสเทือน |
แม่ดวงแก้วนพเก้าเสาวภาค พี่ฝังฝากรักใคร่ใครจะ |
เหมือน ให้หมกมุ่นวุ่นวายมาหลายเดือน สติเฟือน |
คลั่งไคล้ในใจตรม ถึงเดือนสามความโศกไม่เสื่อม |
สูญ จันทร์จำรูญแสงงามยามประฐม ดารารายพราย |
พร่างน้ำค้างพรม พี่นั่งชมจันทร์เพ็งเปล่งโพยม ดูแวว |
๒