หน้า:ประชุมจดหมายเหตุ สมัยอยุธยา (ภาค ๑) - ๒๕๑๐.pdf/172

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
งานพระบรมศพ ปีฉลู เบญจศก (พุทธศักราช ๒๒๓๖)

[1]แกลํงเสีย เอาาม่รออกไปยไว้นอกพระเมรุกอร แล้วจิงเชีนสมเดจ์พระบรํมโกฏขึ้นตั้งบํนพระชีงส่กอร ครั้นเพลาบายแล้ว
โมงขุนโชด
นายแรม โหร
ให้ปรโคมฆ้องกลองแตรสังแล้ว ครั้นเพลา
โมงจึงสำเมรจ์ เสดจ์กลับมาณพระธินังจักระหวัด ต่อเพลาตีห้าทุ้ม เพลีงสงํบแล้ว พระรัตณโกษาแลขุนพิพิทสมบัตให้สํนมพนักงานเอาอยวกเข้าประคองถานเพลีงไว้ แล้วให้ ๔ ตำมรวจ์เอาฉากแผงเข้าบังเพลีงไว้ แล้วขุนบำมเร่อภักให้นายดานลํดเพดานอยวกลง จึงให้ช้าวม่านเอาเพดารกำมญีพืนแดงแลม้านใหญ่ปรดับแว้นศรีแดงออกไปไว้นอกพระเมรุนั้นยังเกาขึ้นผูกไว้ จิงชักม่านรอบทัง ๔ ทิตย
ครั้นรุ่งขึ้น ณวัน + ค่ำ เพลาย่ำฆ้องแล้ว ๓ บาท ฯเสดจ์ฯ ออกไปณ่พระเมรุ ทรํงตักบาด เพลา ๖ บาด สราชรฏเพลา
โมง จึงเสดจ์ฯ แลเสดพระอังคารนั้น ขุนพิพิมสมบัตห่อผ้าขาวไสภานทองเชีนขึ้นพญานุมาดสามคานตามพระพิไชยราชรฎ ม่หาดไทยกรลาโหมเกนแหเมีอรแหสมเดจ์พระบรํมศภออกไปณ่พระเมรุนั้น แลพระพิไชยราชรฎโยงปรายเข้าตอกอานหนั้งสือแลรูปสัตวทังปวงนั้นแหกลับไปตามกระบวญ แลครันพระพิไชยราชรฎไปตรํงหน้าวัดพระศรีสรรเพช อยุดพระพิไชยราชรฎไว้ จิงเชีนพญานุมาดสองคานเข้ารับพระบรํมโกฎไสพระธาตุนั้นเข้าไปยังวัดพระศรีสรรเพชญ เกนแหแลเคริองแหนั้นแหเข้าไปจนถึงวัดพระศรีสรรเพชญ แล้วกลับออกมาแหเสดพระอังคานลํงไปเรีอขนาญปรตูท้าปราบ จิงเอาเรีอพระทือนังสุวัณหงษเข้ามารับเสดพระอังคานแหไปตามกระบวญ ม่หาดไทก่รลาโหมเกนไปลอยณวัดพุไทยสวรร แลม่านใหญ่ยนั้นปิดไว้ทั้ง ๔ ทิตย แล้วจํนพระสงฆฉันสามหาบ สำเมรจ์การพระบรํมศพณ่ปีฉลู เบญจศก แต่เท่านี้ แลเครื่องปรดับนอกพระเมรุนั้นแจ้งอยู่ไนยแผนทือนั้นแล้ว ฯ[2]

  1. ตามต้นฉบับเรื่องงานพระเมร มีต่อท้ายไว้ดังนี้
  2. จาก จดหมายเหตุ สมัยกรุงศรีอยุธยา เรื่อง รายงานพระเมรุครั้งกรุงเก่า (ต่อท้าย) จ.ศ. ๑๐๙๗ (พ.ศ. ๒๒๗๘) เลขที่ ๑๔ สมุดไทยดำ