หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๑) - ๒๔๖๔.pdf/47

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๕

คุมคืนออกไป แต่ช้าง ๔ ช้างนั้นเปนช้างเขาตอบแทนมา เจ้าเมืองแสนหวี ๒ ช้าง เจ้าเมืองแสนหวีซื้อ ๒ ช้าง ราคาค่าช้างเขาให้กันแล้ว อย่าส่งช้างเข้ามาเลย แลบัดนี้ได้ให้ของแก่พระยาอินทจักร อากาปันยี คือ แพรหงอนไก่โพกแดงศีศะคนละผืน เสื้อริ้วทองคนละตัว ๑ ผ้าปูมก้านแย่งคนละผืน ๑ ให้ยันโตจันคี เยกองปันยี สุรายจักกียอ นาทองถ่อป่าน พระยาจักรนันทะกะยอ คือ แพรแสโพกศีศะคนละผืน เสื้อกระบวนจีนคนละตัว ผ้าเชิงปูมคนละผืน แลไพร่ ๒๕ คนนั้นได้แจกเสื้อผ้าให้คนละสำรับทุกคนแล้ว หนังสือมาณวัน ๑๐ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๗๐ ปีมโรง สัมฤทธิศก ฯ


หนังสือพระยาพิไชยภักดีศรีมไหสวรรย์ มหันตเดชาวราฤทธิณรงค์ พงศ์พฤฒามาตย์ ผู้ครองเมืองกาญจนบุรีศรีรัตนอาณาเขตรประเทศขัณฑเสมาแห่งกรุงทวาราวดี มีความขอบใจมาถึงเจ้าเมืองเมาะตะหมะ

ด้วยพระยาอินทจักร อากาปันยี ถือหนังสือเข้ามาเปนใจความว่า เมืองเชียงใหม่ให้พระยาพิมพิสารนายไพร่ ๑๔ คน คุมหนังสือลานทองสิ่งของทั้งนี้มาถวายพระเจ้ากรุงรัตนบุระอังวะ ๆ ไม่รับไว้ให้ส่งเข้ามา แล้วมีมธุรปราไสยมาถึงเราเปนทางธรรมว่า ที่สำแดงรู้ซึ่งคุณแลโทษแห่งพระนครใหญ่น้อยนานาประเทศทั้งปวงอันเปนสัมมาทิษฐิ ก็แจ้ง