หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๑) - ๒๔๖๔.pdf/65

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๓

ออกไปจากกรุงเทพมหานครศรีอยุธยา จะได้เอาขึ้นกราบทูลให้ถึงพระเจ้าอังวะ

ตัวเราผู้รักษาเมืองทวายปลายด่านข้างพม่าก็เปนต่างพระเนตรพระกรรณของพระเจ้าอังวะ ท่านผู้ครองเมืองกาญจนบุรีเล่าก็เปนที่ไว้วางพระราชหฤไทยของพระเจ้ากรุงศรีอยุธยา จึงโปรดให้รักษาน่าด่านกรุงเทพมหานครศรีอยุธยา เราทั้งสองควรจะช่วยกันคิดอ่านให้เปนประโยชน์แก่พระนครทั้งสองให้สนิทสนมกันจึงจะชอบ สัตว์ทั้งปวงจะได้เปนศุข พระบวรพุทธสาสนาก็จะได้รุ่งเรืองสืบไป ตัวเราผู้รักษาเมืองทวายแลท่านผู้รักษาเมืองกาญจนบุรีจงช่วยกันคิดอ่านอย่าให้มีการจับกุมผู้คนกันสืบไป เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่เมืองทวายกำลังคิดอ่านเตรียมการจะ ให้คนถือหนังสือเข้ามายังเมืองกาญจนบุรี ฝ่ายกองตระเวนกรุงเทพ มหานครศรีอยุธยาลอบออกไปจับคนกองด่านค่ายบ้านตะแลงยามาเปนอันมากเมื่อณเดือน ๑๑ แรม ๗ ค่ำ ถ้าความข้อนี้ทราบขึ้นไปถึงพระเจ้าอังวะ ก็จะทำให้ความเก่าแปรปรวนไปเสีย เราทั้งสองเปนผู้ใหญ่รักษาราชการอยู่น่าด่านอย่าทำให้เสียถ้อยคำที่ได้ว่าไว้แต่ก่อนจึงจะชอบ คนที่ไทยจับมานั้นขอให้ปล่อยกลับไปโดยเร็วอย่าให้เนิ่นช้า จะได้คิดอ่านการอันเปนประโยชน์แก่พระนครทั้งสองสืบไป

หนังสือพระยาทวายฉบับนี้ ฝ่ายไทยจะได้มีตอบไปฤๅประการใดหาปรากฎไม่ สิ้นเนื้อความเรื่องเจรจาความเมืองครั้งที่ ๖ เพียงเท่านี้

เหตุที่พม่าเจรจาความเมืองในรัชกาลที่ ๒ เมื่อครั้งปีระกาที่กล่าวมานี้ ตรวจดูในพงศาวดารพม่าได้ความว่า ในปีนั้นพม่ามีสงคราม