หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/125

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๑๕

เปนสุลต่านเมืองตรังกานู ฯพณฯ ที่สมุหพระกระลาโหมมีหนังสือตอบลงวันเสาร์ เดือน ๙ ขึ้นค่ำหนึ่ง ปีชวด อัฐศก ไปยังท่านเอเยนต์แลกงสุลเยเนอราลอังกฤษว่า พระยาตรังกานูถึงแก่อนิจกรรมแล้ว บ้านเมืองว่างอยู่ ท่านเสนาบดีปฤกษาพร้อมกันเห็นว่า พระยาตรังกานูไม่มีบุตร มีแต่พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา ผู้หลาน ก็เปนผู้ใหญ่ในวงษ์ตระกูล จะได้ปกครองญาติพี่น้อง ศรีตวันกรมการ ไพร่บ้านพลเมือง ต่อไป จึงให้หลวงศรีมหาราชา เจ้ากรมอาษาจาม เปนข้าหลวง ไปด้วยเรือรบชื่อ สยามมกุฎไชยชิต มอบราชการบ้านเมืองเมืองตรังกานูให้พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา บังคับบัญชาให้ถูกต้องตามธรรมเนียมเมืองประเทศราชสืบมาแต่ก่อนแล้ว

ณปีชวด อัฐศก ศักราช ๑๒๓๘ โปรดเกล้าฯ มีท้องตราถึงพระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา ฉบับหนึ่งว่า พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา เปนผู้ใหญ่ในวงษ์ตระกูล จะโปรดเกล้าฯ ตั้งให้พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา เปนที่พระยาตรังกานู แต่เมืองประเทศราชต้องมีรายามุดา ให้พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา ปฤกษาบุตรหลานญาติพี่น้องจะเห็นผู้ใดควรเปนรายามุดาได้ ก็ให้พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา มีหนังสือบอกเข้ามา จะได้ตั้งให้เปนรายามุดาช่วยรักษาบ้านเมืองทนุบำรุงญาติพี่น้อง ศรีตวันกรมการ ไพร่บ้านพลเมือง ให้อยู่เย็นเปนศุข พระไชเยนทร์ฤทธิรงค์ รายามุดา จึงมีหนังสือบอกมาขอตนกูประสามุดา ผู้บุตร อายุ ๑๒ ปี เปนที่รายามุดา