คิดราชการทางเมืองสโทง เมืองกะพงสวาย ให้พระยาเสนาราชกุเชน สนองอี นั้นไปคิดราชการกับพระยาเดโช เจ้าเมืองกะพงสวาย จะได้พูดจาตักเตือนเอาใจพระยาพระเขมรไพร่พลทั้งปวงให้สู้รบกับกองทัพญวนให้แข็งแรง ข้าพระพุทธเจ้าได้ลอกสำเนาตรากระแสพระราชดำริที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมขึ้นไปให้คิดทำราชการรักษาเขตต์แดนบ้านเมืองเขมรไว้ ไปให้พระยานุภาพไตรภพ พระองค์แก้ว และนายทัพนายกอง ทราบเกล้าทราบกระหม่อมด้วยแล้ว ข้าพระพุทธเจ้าได้มอบเงินตราให้พระยานุภาพไตรภพ ๑๑ ชั่ง จะได้จัดซื้อเข้าเจือจานกองทัพอย่าให้ขัดสน จะไม่ได้ถอยทัพกลับมา อย่าให้เสียราชการไปแต่สิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ แล้วก็ได้ให้พระยาณรงควิไชย พระพรหมบริรักษ์ พระอินทรธิบาล ไปจัดทัพ ชักคนในกองทัพพระยาราชนิกูลให้พระยานุภาพไตรภพ แต่พระยาราชนิกูล พระยาอภัยสงคราม หลางรักษาเทพ ข้าพระพุทธเจ้าให้กลับมาณเมืองปัตบอง จะได้ปรึกษาหารือไล่เลียงไถ่ถามค่ายญวนซึ่งตั้งอยู่ณเมืองกะพงธม การควรที่จะทำได้ไม่ได้ประการใด เจ้าพระยายมราชขึ้นไปถึงพร้อมกันแล้ว จะได้คิดราชการต่อไป พระยาณรงควิไชย พระพรหมบริรักษ์ พระอินทรธิบาล ได้กราบถวายบังคมลาไปจากเมืองปัตบองแต่ณวันเดือน ๓ แรม ๖ ค่ำ ปีชวด โทศก
อนึ่ง ข้าพระพุทธเจ้าได้มีหนังสือไปถึงพระยาเดโช เจ้าเมืองกะพงสวาย ฉะบับหนึ่ง พระยาเชตฟ้า ว่าที่ทะละหะ ฉะบับ ๑ พระยาราชเดละ ว่าที่พระยาจักรี ฉะบับ ๑ ใจความว่า ญวนเข้าหากองทัพที่เมืองโพธิสัตว แจ้งความว่า
