หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๖๔) - ๒๔๗๙.pdf/433

388

 

พระพุทธเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาพระราชทานบำเหน็จตั้งให้เป็นพระ อินทรเทพ เจ้ากรมตำรวจใหญ่ขวา พระราชทานถิ่นถานบ้านเรือน และเครื่องอุปโภคบริโภคเสื้อผ้าเงินตรา ๑๐ ชั่ง กับคนโทษที่โทษ เบานั้น พระราชทานให้ใช้สรอย ๖๐ คน อยู่ณปีขาล (จ.ศ. ๑๐๖๐ พ.ศ. ๒๒๔๑) อ้ายคิดมิชอบคบ กัน ๒๘ คน เข้ามาอยู่ณศาลานอกประตูเมืองนครราชสีมา กัน ม่านมิด มีผู้เข้าไปบอกพระยานครราชสีมา ๆ จึงขี่ช้างทั้งบ่าวไพร่ ตามออกมาด้วย ๒๐ คน ครั้นมาถึงศาลาที่อ้าย คิดมีชอบอยู่นั้น ช้างพระยานครราชสีมาขี่นั้นตกใจ กลับหน้าวิ่งเข้ามาในเมืองทั้งบ่าว ไพร่ อ้ายคิดมิชอบแลพวกตามเข้ามาตั้งอยู่ในเมือง ผู้รักษาเมืองกรมการกลัวเกรงมัน ชวนกันคิดกบฎแข็งเมืองสิ้น ครั้นทรงทราบ พระบาทสมเจบรมนาถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว จึงมีพระราชโองการมานพระบันทูลสุรมิงหนาท สั่งอัครมหาเสนาธิบดี ให้เกณฑ์ ทัพขึ้นไปล้อมเมืองนครราชสีมาเป็นหลายทัพ ขึ้นไปล้อมเมืองนครราชสีมา อ้ายคิดมิชอบก็มีได้ออกรบพุ่งนอกเมือง รักษาแต่ เชิงเทินแลกำแพงไว้มั่นคง ทรงพระกรุณาสั่งให้เอาปืนกลขึ้นไปตั้ง จุดยิงเข้าไปในเมือง ลูกปืนกลตกลงในเมืองชาว เมืองนครราชสีมา หาเคยเห็นไม่ จึงมายืนล้อมดู ครั้นลูกปืนวูบเข้าไปถึงดินเร็วแตก แฝกคาลงเสียสิ้นแล้ว ให้ขุดหลุมรายไว้ ครั้นยิงปืนกลเข้าไปอีกตก ลง ชาวเมืองเอาไม้ คัดรุนลงเสียในหลุม เอาหนังและไม้ปิดเสีย