หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๖๔) - ๒๔๗๙.pdf/50

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
5
 

ศักราช ๗๔๐ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก (พ.ศ. ๑๙๒๑) ไปเอาเมืองช้ากังราวเล่า ครั้งนั้นมหาธรรมราชาออกมาถวายบังคม

ศักราช ๗๔๒ ปีวอก โทศก[1] (พ.ศ. ๑๙๒๓) เสด็จไปเอาเมืองเชียงใหม่ และให้เข้าปล้นเมืองนครลำปางมิได้ จึงแต่งหนังสือให้เข้าไปแก่หมื่นนคร ให้เจ้าเมืองนครลำปางออกมาถวายบังคม และทัพหลวงเสด็จกลับคืน

ศักราช ๗๔๔ ปีจอ จัตวาศก[2] (พ.ศ. ๑๙๒๕) สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าเสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติ ๑๓ ปี

(๔) รัชกาลสมเด็จพระเจ้าทองลัน

จึงเจ้าทองลันราชกุมารขึ้นเสวยราชสมบัติได้ ๗ วัน

(๒) รัชกาลสมเด็จพระราเมศวร (ครั้งที่ ๒)

สมเด็จพระราเมศวรเสด็จลงมาแต่เมืองลพบุรี เข้าในพระราชวัง กุมเอาเจ้าทองลันได้ ให้พิฆาฏเสียณวัดโคกพระยา

ศักราช ๗๔๖ ปีชวด ฉอศก (พ.ศ. ๑๙๒๗) สมเด็จพระราเมศวรให้เลียบพลขึ้นไปเมืองเชียงใหม่ ตั้งค่ายหลวงใกล้คูเมือง ๑๕๐ เส้น ให้นายทัพนายกองตั้งค่ายล้อมและแต่งการปล้นเอาจงได้ ฝ่ายเจ้าหน้าที่ยิงปืนใหญ่ออกมากำแพงพังกว้างประมาณ 


  1. พระราชพงศาวดาร ฉบับหลวงประเสริฐ ว่า ศักราช ๗๔๘ ปีขาลศก
  2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ว่า ศักราช ๗๕๐ มะโรงศก