วันอังคาร เดือนยี่ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ปีชวด โทศก เตรนติเตินไต แม่ทัพใหญ่ ให้องเอียนงอยเหือง กับองพอลันบิน องทงเบียน ถือหนังสือมาณศาลากลางข้างค่ายเมืองโพธิสัตว์ (แปลออกได้ความว่า)
เตินไตเตืองกุญ แม่ทัพใหญ่ หนังสือมาแม่ทัพใหญ่นครไทยโกยจึกได้ทราบ
ด้วยอยู่ณวันขึ้น ๘ ค่ำเดือนนี้ องค์โปนจึกได้ใช้กำลังเป็นทัพหน้ายกมารบเขมรเมืองโพธิสัตว์นั้น ทัพหน้ามาถึงกลางทาง ได้พบกับคนใช้กวานเดดกกับคนปลัดไปถึงว่า โกยจึกนำกำลังมาถึงเมืองโพธิสัตว์ แล้วโกยจึกได้ให้หนังสือบอกเป็นไมตรีอย่ารบแก่กัน จึ่งกวานเดดก, กวานตะเวียนภูสือ, กวานพอลันบิน, กวานเทิงเบียน กับโกยจึกได้เป็นไมตรีด้วยกัน จึ่งโกยจึกใช้กำลังส่งขุนนางทั้งสี่คนกับไพร่พลเครื่องศาสตราอาวุธไปทางบกทางน้ำ จะไปทัพหน้านั้นหารู้ว่าเป็นแน่ประการใดไม่ จึ่งหยุดกำลังอยู่กระพงหลวง ใช้คนนำเรียนถึงโปนจึก จึ่งรู้ว่าโกยจึกนึกทางข้างหน้าข้างหลังจึ่งทำตอบถูก ครั้นถึงกวานเดดกไปแล้วนำหนังสือฉะบับหนึ่งไปนั้น โปนจึกดูรู้เสร็จแล้ว กวานเดดก,
