วันที่ ๒๖ พฤษภาคม รัตนโกสินทรศ๒ก๔ ๑๑๐
ข้าพระพุทธเจ้าขอพระราชทานกราบบังคมทูลพระกรุณาทราบฝ่าละอองธุลีพระบาท ด้วยได้รับลายพระราชหัตถเลขา ร. ที่ ๖๗๑๑๐ ลงวันที่ ๒๓ พฤษภาคม รัตนโกสินทรศ๒ก๔ ๑๑๐ ว่าด้วยราชการ เมืองพวกนั้น ได้ทราบเกล้าฯ ทุกประการแล้ว ซึ่งจะโปรดเกล้าฯ ให้ข้าพระพุทธเจ้าขึ้นไปเป็นข้าหลวงเมืองลาวฝ่ายเหนือนั้น ข้าพระพุทธเจ้ามีความยินดีที่จะฉลองพระเดชพระคุณเป็นอย่างยิ่ง แต่การที่จะขึ้นไปครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน ที่จะไปเร็วตามกระแสพระราชดำรินั้นเป็นการขัดข้องอยู่หลายประการ เพราะครั้งก่อนเมื่อจะขึ้นไปได้มีกำหนดกลับ ครั้งนี้เห็นด้วยเกล้าฯ ว่า ที่จะขึ้นไปนั้นห้าปีได้กลับเป็นอย่างเร็ว ความประสงค์ของข้าพระพุทธเจ้าถ้าได้ขึ้นไปแล้วจะกลับด้วยทางรถไฟให้ได้ เว้นไว้แต่จะต้องหามหีบศพลงมาฤๅเผาเสียก่อนที่หนองคายจะเอากระดูกลงมา นั่นแลจึงจะเป็นการได้กลับก่อนรถไฟ สต๊าป[1] ที่จะไปด้วยก็ได้พร้อมใจกันลงเนื้อเห็นอย่างนี้หมดแล้ว ถ้าจะโปรดเกล้าฯ ให้ไปเร็วเพียงปีหนึ่งสองปีก็ไม่มีประโยชน์แก่ราชการอันใด เพราะการที่จะไปช้านี้เป็นเหตุที่จะต้องขอรับพระราชทานเวลาให้ไปได้โดยสะดวก ตั้งแต่ตัวข้าพระพุทธเจ้าลงไปจนตลอดสต๊าป
- ↑ Staff คณะที่ทำงานร่วมกัน
