สำเนาตราพระราชสีห์
หนังสือ เจ้าพระยานิกรบดินทร ฯ มายังหม่อมมหาไชยเจ้า เมืองพง ด้วยเรามีความคิดถึงนัก เพราะแต่ก่อนเจ้ามหาอุปราชา หม่อมมหาไชย ได้เข้ามาพึ่งพระเดชพระคุณ พระบาทสมเด็จพระ นั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ตัวเจ้ามหาอุปราชา หม่อมมหาไชยได้ลงมาอยู่ในกรุงเทพ ฯ แต่ครอบครัวที่มาด้วยนั้น ให้พักอยู่ที่เมืองหลวงพระบาง เมืองน่าน ตัวหม่อมมหาไชยได้ลงมาพักอาไศรยอยู่ที่เรา แต่เจ้า มหาอุปราชาอยู่ด้วยเจ้านายเมืองหลวงพระบาง ครั้งนี้โปรดเกล้า ฯ ให้ถามราชการทางเมืองเชียงรุ้ง หม่อมมหาไชยก็ให้กราบบังคม ทูลพระกรุณาตามเหตุที่เปนมา แล้วหม่อมมหาไชยให้การว่า ที่ เมืองสิบสองปันนาเกิดศึกเนืองๆ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงทรงพระราชดำริห์ว่า ครั้นจะโปรดให้เจ้ามหาอุปราชา หม่อม มหาไชย กลับขึ้นมาอยู่บ้านเมืองตามเดิม กลัวเกลือกฮ่อพม่าจะพาลพาโลจับฆ่าเสีย จะเปนเหตุให้เสื่อมเสียพระเกียรติยศกรุงเทพ ฯ ไป จึงได้ให้เจ้ามหาอุปราชา หม่อมมหาไชย งดรออยู่ที่กรุงเทพ ฯ ตั้งแต่ปีวอกสัมฤทธิศก (จุลศักราช ๑๒๑๐ พ.ศ. ๒๓๙๑) มาถึงปีจอ โทศก (จุลศักราช ๑๒๑๒ พ.ศ. ๒๓๙๓) สิ้นแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ครั้นถึงปีกุญตรีศก (จุลศักราช ๑๒๑๓ พ.ศ. ๒๓๙๔) พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติ ได้พระบรมราชาภิเศกแล้ว ทรงพระราชดำริห์เห็นว่า เจ้ามหาอุปราชาหม่อมมหาไชย เปนคนหนีร้อนมาพึ่งเย็น ปราศจากชาติภูมิลำเนา
