หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๑) - ๒๔๘๑.pdf/191

177

พรมศักดิ

---

29

๕ มาตราหนึ่ง หญิงนอกใจผัวจะไถ่โทษ

นุ่งร่างแห[1] สักแก้ม โกนตะแลงแกง ฉะเลวปะหน้า ทัดดอกฉะบาแดง ๒ หู

๒๐๐๐๐๐ ๕๐๐๐๐๐ ๒๕๐๐๐๐ ๑๕๐๐๐๐ ๑๕๐๐๐๐

$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \\\ \\\ \\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}$

30

๖ มาตราหนึ่ง จะลงโทษผู้ร้ายถึงตัดตีนสินมือทวน

ด้วยลวดหนังไม้หวายสัก

อก แก้ม หน้า

$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\\\ \ \end{matrix}}\right\}\,}$

ต้นฅอให้ไถ่โดยเบี้ยลเมิดตามบันดาศักดินั้น

ตัดปาก				๗๕๐๐๐๐
ตัดข้อมือ			๗๕๐๐๐๐
ตัด	นิ้วเท้า นิ้วมือ	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$	๑๕๐๐๐๐
สักอก			๑๕๐๐๐๐
สัก	แก้ม หน้า	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$	๕๕๐๐๐๐

ขึ้นขาหย่างประจารตามกระเสียรอายุศม

ลวดหนัง ๓ ทีต่อ^[2] แสน

แสนหลวง ๕ ทีต่อแสน

ไม้หวายเบี้ย

แสนราษฎร ๑๐ ทีต่อ^[3] แสน

---

1. ต้นฉะบับ: รางแห
2. ต้นฉะบับ: ตอ
3. ต้นฉะบับ: คำว่า ต่อ ตกไป

ม.ธ.ก.