หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๒) - ๒๔๘๑.pdf/284

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๘๒
วิวาทด่าตี

จะตีจะ  ถอง
ถีบ
จฟันจแทงท่านไซ้ ให้ไหมกึ่งชกตีฟันแทง
ถูก ถ้าว่าแต่วาจาจชกจตีจ  ถอง
ถีบ
จฟันแทงท่าน ให้ไหม
กึ่งเบี้ยเงือดเงื้อ ถ้าฉุดคร่าผลักไสกัน ในลักษณวิวาทนั้น
หาบาทแผลมิได้ ให้ไหมโดยเบี้ยบช้ำ
32
 ๓๒ มาตราหนึ่ง ผู้ใดวิวาทตีด่าฟันแทงสมณพราหมณ
พุทฒาจาริย แลบิดามานดาปู่ย่าตายายแห่งตน มีบาทเจบ
ด้วยเหลกษาหัดไซ้ ให้เฆี่ยร ๓ ยกทเวนบก ๓ วันทเวนเรือ
๓ วันตัดนิ้วมือเสียให้สิ้นนิ้วทัง ๒ ข้าง ให้ทำแพลอยมันเสีย
ให้ปรากฎแก่ตาคนทังหลาย ถ้าตีเจบปวดด้วยไม้ษาหัดไซ้
ให้เฆี่ยร ๓ ยกทเวนบก ๓ วันทเวนเรือ ๓ วันให้ตัดนิ้วมือขวา
เสียจงสิ้นนิ้ว แล้วให้ทำแพลอยเสีย ถ้าตีเจบปวดด้วยมือ
ษาหัดไซ้ ให้ปอกเลบมือเสียทังสิ้บนิ้ว จำไว้ ๖ เดือนแล้ว
เอาขึ้นขาหย่างประจาน ๓ วัน ให้ทวนด้วยลวดหนัง ๓๐ ทีแล้ว
ให้สักอกไว้ว่าตีพ่อตีแม่ ถ้าตีด้วยไม้เจบปวดมิได้ถึงษาหัด
ให้ปอกเลบมือเสียทัง ๑๐ นิ้วแล้วให้จำไว้ ๖ เดือน เอาขึ้น
ขาหย่างประจาน ๓ วันแล้วให้ทวนด้วยลดหนัง ๓๐ ที ถ้า
ตีด้วยมือมิได้ถึงษาหัด ให้ปอกเลบเสีย ๕ นิ้วจำไว้ ๓ เดือน
แล้วทวนด้วยลวดหนัง ๒๕ ที ถ้าตายไซ้ให้ฆ่ามันตกไปตามกัน
33
 ๓๓ มาตราหนึ่ง วิวาทด่าตีกันแลแก้ผ้านุ่ง[วซ 1] ท่านเสียให้เปน
ม.ธ.ก.