หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๓) - ๒๔๘๑.pdf/79

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๘
กฎ ๓๖ ข้อ

กระลาการอื่นให้พิจารณา ถ้าหากันติดพันพระราชทรัพยเปน
หลวง ให้คัดเนื้อความกราบทูลพระกรรุณา
อนึ่ง ถ้าราษฎรฟ้องร้องหาความแก่กันด้วยเนื้อความสิ่ง
ใด[1] ๆ กระลาการยังไปได้ถามต่อกัน ฝ่ายข้างจำเลย
ไปฟ้องร้องเหนือฟ้องโจท อย่าให้กระลาการเอาเนื้อความใน
ฟ้องจำเลยถามโจทกลับเปนจำเลย แลให้กระลาการเอาเรื่อง
เนื้อความโจทฟ้องก่อนนั้นแต่งรวางไป ให้ปรับจำเลยซึ่งยัง
มิได้แก้ฟ้องก่อนกลับมาฟ้องเมื่อภายหลังเหนือฟ้องนั้น ถ้า
ปรับมาเปนประการใด ให้กระลาการทำตามกฎ
กฎ[2] ให้ไว้ณวัน ๑๐ +  ค่ำ จุลศักราช ๑๐๗๓ ปีเถาะ ตรีนิศก
21
๒๑อนึ่ง มีกฎให้ไว้ว่า ด้วยใช้ผู้ถือตราไปเอาคู่ความ
ณะหัวเมืองแลแขวงจังหวัดนั้น ให้เอาค่าเชีงเดีร   ถ้าไปถึง
 
เมืองอิน เมืองพรหม เมืองสิงฆ เมืองนน เมืองทน เมืองนครไช
ศรี เมืองนครนายก เมืองสุพัน เมืองประจิม ให้เอาค่าเชิงเดิร  
 
ถ้าไปถึงเมืองไชนาถ เมืองสรรค[3] เมืองเพชบุรีย เมืองฉเทิรงเทรา
ให้เอาค่าเชิงเดิร   ถ้าไปถึงเมืองนครสวรรค เมืองนครราชสีมา
 
เมืองพิจิตร เมืองกุย เมืองปราน เมืองจันทบูน เมืองกาญบุรีย
เมืองศรีสวัด ให้เอาค่าเชิงเดิร   ถ้าไปถึงเมืองพิศนุโลก

  1. ต้นฉะบับ: สิ่งได้ แก้ตาม ก
  2. ในต้นฉะบับ คำว่า กฎ ไม่เขียนซ้ำ ใช้เครื่องหมายยมกแทน
  3. ก: สรร
ม.ธ.ก.