หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๗
อิกฝ่ายหนึ่ง จนบันจบภูเขาผาด่าง แล้วต่อเนื่องไปข้างทิศตวันออกตามแนวยอดภูเขานี้ จนบันจบถึงแม่น้ำของ ตั้งแต่ที่บันจบนี้ขึ้นไปแม่น้ำของ เป็นเฃตร์แดนของกรุงสยามตามความข้อ ๑ ในหนังสือสัญญาใหญ่ณวันที่ ๓ ตุลาคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๒[1]
ข้อ ๒
ฝ่ายเฃตร์แดนในระหว่างเมืองหลวงพระบาง ข้างฝั่งขวาแม่น้ำของ แลเมืองพิไชย กับเมืองน่านนั้น เฃตร์แดนตั้งต้นแต่ปากน้ำเหืองที่แยกแม่น้ำของ เนื่องไปตามกลางลำน้ำเหือง จนถึงที่แยกปากน้ำตาม เลยขึ้นไปตามลำน้ำตาม จนบันจบถึงยอดภูเขาปันน้ำในระหว่างดินแดนน้ำตกแม่น้ำของ แลดินแดนน้ำตกแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงที่แห่งหนึ่งที่เขาภูแดนดิน ตั้งแต่ที่นี้ เฃตร์แดนต่อเนื่องขึ้นไปทางทิศเหนือตามแนวยอดเขาปันน้ำในระหว่างดินแดนน้ำตกแม่น้ำของแลดินแดนน้ำตกแม่น้ำเจ้าพระยา จนบันจบถึงปลายน้ำคอบ แล้วเฃตร์แดนต่อเนื่องไปตามลำน้ำคอบ จนบันจบกับแม่น้ำของ[2]
- ↑ เฃตร์แดนตอนนี้คงเปนอยู่ตามเดิม ถ้าดูแผนที่พระราชอาณาเฃตร์ภายหลัง พ.ศ. ๒๔๔๖ แล้ว จะเห็นได้ถนัดกว่าที่จะอธิบายด้วยหนังสือ
- ↑ ดินแดนซึ่งกล่าวในสัญญาข้อ ๒ นี้ อยู่บนฝั่งฟากตวันตก ฝั่งขวาแห่งแม่น้ำโขง ดู สัญญาว่าด้วยการปักปันเฃตร์แดน ติดท้ายสัญญา ลงวันที่ ๒๓ มินาคม ร.ศ. ๑๒๕ ค.ศ. ๑๙๐๗ (พลเมืองในท้องที่นั้นมีชาติลาวเปนพื้น แลมีคนชาติต่าง ๆ อีกบ้าง เช่น ชาติลื้อ, แลขมุ เปนต้น)
