ต่อมา ซงเขียนประวัติประทานพระยาพรึธาธิบดี เจ้าพระยายมราช พระยาโบรานราชธานินทร พระยานครพระราม และพระยาพิพิธมนตรี ไนเวลาที่ซงเขียนหยู่นี้ ซงตรัดเล่าเรื่องต่าง ๆ หยู่เสมอ ฉันจึงทูนถามว่า “เด็ดพ่อซงเขียนไห้ผู้อื่นมากมายแล้ว ไครจะเปนผู้เขียนถวายเด็ดพ่อบ้าง” ท่านซงตอบว่า “ก็หยู่มาจนแก่ถึงเพียงนี้ ชั่วดีหย่างไรก็เห็นกันแล้ว จะต้องเขียนอีกทำไม” ฉันทูนว่า “เขียนไว้ไห้ลูกหลานที่ยังไม่รู้จักได้รู้จักจิง ๆ” ท่านซงนิ่งไปครู่ไหย่แล้วก็ตอบว่า “เอาประกาสตั้งกรมก็พอแล้ว เพียงประกาสเปนกรมหลวง พ่อก็พอไจ เพราะไนหลวงท่านซงแต่งเอง ต้องเปนความจิง”
โดยเหตุที่กล่าวมาข้างบนนี้ จึงพร้อมไจกันพิมพ์พระประวัติของสเด็ดพ่อดังต่อไปนี้ ขออำนาดคุนพระสรีรัตนตรัยอันเปนหลักธัมของมนุสชาติจงช่วยประสิทธิ์ประสาสน์ส่งบุญกุสลถวายไห้ถึงสเด็ดพ่อผู้ซงเปนทั้งบิดา, มารดา, อาจารย์, และเพื่อน, ของลูก ๆ หย่างหาได้ด้วยยาก ฉันไม่เคยพบเห็นบาปของพระองค์ท่านมาตั้งแต่เกิด จึงเชื่อแน่ว่า พระองค์ได้สเด็ดจาไปสู่สุคติภพแล้วโดยสมบูรน์
ฉันขอขอบพระคุนพระวรวงส์เทอ พระองค์เจ้าธานีนิวัต ผู้ซึ่งสเด็ดพ่อซงรักเช่นโอรสของพระองค์เอง ที่ได้ซงช่วยตรวดสอบหนังสือเล่มนี้ และขอขอบคุนกรมแผนที่ ๆ ได้ช่วยไนการทำบล็อกแม่พิมพ์พระรูป ทั้งขอบคุนโรงพิมพ์โสภนพิพัธนากรที่ได้ช่วยไนการพิมพ์
