หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗
อิกแห่งหนึ่งว่า
“อันข้าไทยได้พึ่งเขาจึงรัก
แม้ถอยศักดิ์สิ้นอำนาจวาสนา
เขาหน่ายหนีมิได้อยู่คู่ชีวา
แต่วิชชาช่วยกายจนวายปราณ” ดังนี้
สุนทรภู่ออกจากวัดราชบุรณไปคราวนี้ กลับแต่งนิราศอิก คือ นิราศภูเขาทอง เห็นจะแต่งเมื่อปีขาล พ.ศ. ๒๓๗๓ เมื่อออกเรือไป กล่าวความถึงเรื่องที่จะต้องไปจากวัดราชบุรณว่า
“โอ้อาวาสราชบุรณพระวิหาร
แต่นี้นานนับทิวาจะมาเห็น
หวนรำลึกนึกน่าน้ำตากระเด็น
เพราะขุกเข็ญคนพาลทำรานทาง
จะยกหยิบธิบดีเปนที่ตั้ง
ก็ใช้ถังแทนสัดเห็นขัดขวาง
จึงจำลาอาวาสนิราศร้าง
มาอ้างว้างวิญญาในสาคร”
