หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๕
เที่ยวหาแร่ แล้วกลับลงเรือที่บ้านทึง ความที่พรรณนาในนิราศ ดูในเขตรแขวงสุพรรณในสมัยนั้นยังเปลี่ยวมากทั้งข้างใต้และฝ่ายเหนือเมือง ถึงไปปะเสือใกล้ ๆ ลำแม่น้ำ แต่แร่ที่ไปหาจะได้หรือไม่ได้ หาได้กล่าวถึงไม่
เรื่องเมื่อสุนทรภู่บวช เล่ากันมาเปนเรื่องเกร็ดเรื่องหนึ่งว่า ครั้งหนึ่ง สุนทรภู่ไปจอดเรืออยู่ณที่แห่งหนึ่ง มีชาวบ้านนำภัตตาหารมาถวาย แต่ทายกนั้นว่าคำถวายภัตตทานไม่เปน อาราธนาสุนทรภู่ให้ช่วยสอนให้ว่า เวลานั้น ทายกนั่งอยู่บนตลิ่งกับสิ่งของที่เอามาถวาย สุนทรภู่จึงสอนให้ว่าคำถวายภัตตทานเปนกลอนว่า
“อิมัสมิงริมฝั่ง อิมังปลาร้า กุ้งแห้งแตงกวา อีกปลาดุกย่าง ช่อมะกอกดอกมะปราง เนื้อย่างยำมะดัน เข้าสุกข้อนขัน น้ำมันขวดหนึ่ง น้ำผึ้งครึ่งโถ ส้มโอแช่อิ่ม ทับทิมสองผล เปนยอดกุศล สังฆัสสะเทมิ” ดังนี้
