หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๗๔
เปนผู้ตั้งแบบกลอนสุภาพขึ้ันอิกอย่างหนึ่ง ซึ่งผู้อื่นชอบเอาอย่างแต่งกันแพร่หลายมาจนทุกวันนี้ เดิมกระบวรแต่งบทกลอนในสมัยเมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยายังเปนราชธานี หนังสือบทกลอนที่แต่งเรื่องมักแต่งเปนลิลิต โคลง ฉันท์ หรือกาพย์ ส่วนกลอนสุภาพ เดิมใช้แต่งแต่คำขับลำนำ เช่น ร้องเพลง หรือร้องดอกสร้อยสักรวา และแต่งบทมโหรี เสภา และบทละคอน พึ่งมาเกิดใช้กลอนสุภาพแตงเปนเพลงยาวสังวาสเมื่อปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา ถึงนิราศในชั้นเดิม เหมือนเช่น นิราศหม่อมพิมเสนครั้งกรุงศรีอยุธยา และนิราศพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จฯ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก เสด็จปราบพม่าที่ท่าดินแดง เปนต้น ก็นับอยู่ในเพลงยาว สุนทรภู่เปนผู้ริเริ่มเอากลอนเพลงยาวมาแต่งเรื่องนิทานเรื่องโคบุตรขึ้นเมื่อในรัชกาลที่ ๑ สันนิษฐานว่า แต่งเช่นนั้นก่อนผู้อื่นทั้งสิ้น แล้วตัว
