รุ่งเช้า เรือล่องลงมาถึงปากน้ำ มารดาและญาติพี่น้องผู้หญิงของหลวงนายสิทธิ์ลงเรือมาส่งแค่นี้ แล้วขึ้นจากเรือที่ปากน้ำ ตกเวลากลางคืน พวกมิชชันนารีร้องเพลงเล่นกันแก้ง่วง หลวงนายสิทธิ์บอกว่า บนดาดฟ้าดีกว่าข้างล่าง เพราะข้างล่างปะปนกันมากนัก พวกที่อยู่ข้างล่างก็ซ้อมเพลงกล่อมช้างเผือกที่ได้ณเมืองจันทบุรีกัน วันหนึ่งร้องหลาย ๆ เที่ยวกลับไปกลับมาจนน่าเบื่อ หมอยอนสันกับภรรยาอยู่ห้องใกล้ ๆ กับหมอบรัดเล พวกมิชชันนารีที่ไปเมืองจันทบุรีคราวนี้ได้รับความเอาใจใส่จากกัปตันลีช พวกลูกเรือ และผู้ที่มาด้วยเป็นอย่างดี.
พอน้ำมาก ข้ามสันดอนได้ ก็ออกเรือ หลวงนายสิทธิ์แสดงว่า มีความเสียใจที่ต้องจากมารดาไป และมารดาก็เหมือนกัน เมื่อจะไป แสดงว่า เสียดายที่จะจากบุตรและหลาน ในจำพวกบุตรของหลวงนายสิทธิ์ชั้นหลังได้เป็นอัครมหาเสนาบดีและเสนาบดีกระทรวงกลาโหมคนหนึ่ง (คือ เจ้าพระยาสุรวงศวัยวัฒน วอน บุนนาค) เรือแล่นไปโดยสวัสดิภาพ.
วันนี้ หลวงนายสิทธิ์มีความกรุณาเตรียมข้าวของและเครื่องสะเบียงอาหารอันจะใช้เป็นของสำหรับเดินทางกลับกรุงเทพฯ ให้แก่หมอบรัดเลเป็นจำนวนมาก
