หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
21
๔๘ สุวรรณสิรสาชาดก
ธิดา ถ้าไม่สามารถ จักไม่ให้ แลจะให้ราชอาญาแทน เจ้าจงรู้อย่างนี้ เสนาบดีได้ฟังตรัส ถวายบังคมลากลับมาเรือน เรียกนางจัณฑาลบัณฑิตมา แล้วจึงเล่าให้ฟังตามเรื่องที่พระเจ้าพาราณสีดำรัส นางจึงลาเสนาบดีกลับมาเรือน เล่าให้พระโพธิสัตว์ฟัง พระโพธิสัตว์ได้ฟังแล้วก็ดีใจนอนคิดว่า ความปราถนาของเราจักสำเร็จที่สุดในครั้งนี้ แลนอนพิจารณาต่อไปว่า พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลายในปางก่อน ถ้าแลเห็นกิจการของตนยังไม่สำเร็จ ก็ย่อมทำให้สำเร็จได้ด้วยบารมี เพราะเหตุนั้น จำเราจะทำอธิษฐานบารมีบ้าง คิดแล้วก็กล่าวคาถาว่า
| เยน สจฺเจน จ อหํ | พุทฺธภาวญฺจ ปตฺเถมิ | |
| เตน เสตุโน ปชฺชตุ | รชฏสุวณฺณมยา | |
| อิโต จ มม เคหโต | ยาว ปาสาทํ รญฺโญปิ | |
| เยน สจฺเจน มาตรํ | กตญฺญุสุมึ ฐิโต อหํ | |
| อุชุจิตฺเตน ปฏิชคฺคึ | เตน เสตุโน ปชฺชตุ | |
| อิโต จ มม เคหโต | ยาว ปาสาทํ รญฺโญ จ | |
| เยน สจฺเจน ปูเรนฺโต | ทานาทีนิ ปารมิโย | |
| ปุพฺเพ จาหํ สมตึส | เตน เสตุโน ปชฺชตุ | |
| อิโต จ มม เคหโต | ยาว ปาสาทํ รญฺโญ จ ฯ |
แปลว่า เราปราถนาพระพุทธเจ้าโดยสัจ ขอให้สพานเงินสพานทองจงเกิดมีตั้งแต่เรือนของเราถึงปราสาทของพระเจ้าแผ่นดิน เรามีกตัญญูต่อมารดา ปฏิบัติโดยซื่อตรงโดยสัจ ขอให้สพานเงินสพานทองจงเกิดมีตั้งแต่บ้านของเราถึงปราสาทพระเจ้าแผ่นดิน เราบำเพ็ญบารมี
