หน้า:ปัญญาส (๑๔) - ๒๔๗๐.pdf/29

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
24
ปัญญาสชาดก

ออกมาครั้งนี้ ประสงค์จะรับสุวรรณสิรสากุมารบุตร์ของเจ้าไปอภิเษกกับนางสุวรรณคันธาธิดาของเรา นางจัณฑาลบัณฑิตทูลว่า หม่อมฉันไม่กล้าจะถวายบุตร์ซึ่งปราศจากอาการสามสิบสอง ไม่มีรูปกาย มีแต่ศีร์ษะ ให้ทอดพระเนตร์ ครั้นพระเจ้าพรหมทัตตรัสว่า ข้ารู้แล้ว ข้าให้อภัย นางจึงนำพระโพธิสัตว์ออกถวายให้ทอดพระเนตร์ พระเจ้าพรหมทัตได้ทอดพระเนตร์เห็นสุวรรณสิรสากุมาร มีแต่ศีร์ษะ งามปานดังผะอบทองคำชมพูนุช ก็ทรงพระโสมนัส เกิดความสิเนหาดังพระราชบุตร์อันเกิดแต่พระอุทร จึงให้เอาภาชนทองเข้ารองรับเศียรพระโพธิสัตว์กลับคืนเข้าพระราชนิเวศน์

ตมตฺถํ ปกาเสนฺโต สตฺถา สมเด็จพระบรมศาสตา เมื่อจะทรงประกาศเนื้อความนั้น จึงตรัสเปนพระคาถาว่า

ตํ อาทายปิ ส ราชา นิเวสนํ นิวตฺติตฺวา
ปาสาทํ อภิรุยฺหติ อาณาปยิ พหูมจฺเจ
ภวนฺตา ตุมฺเห กโรถ อภิเสกราชมาฬํ
รชฏ สุวณฺเณปิ จ รตเนหิ ราสิเหตฺถ
ตํ วิวิธาลงฺกาเรหิ ปฏิมณฺฑิตํ สพฺพมฺปิ
เหมสาณิปากาเรหิ สุวณฺณรชฏฉตฺตํ
ธชปฏากํ อุสฺสาปยิ วิตาลญฺจ วิตฺถาเรติ
จนฺทตารกวิจิตฺตํ อคฺคเรติจิตฺตรณํ
รชฏสุวณฺณราสี รตนราสี จ การาปยิ ฯ