เล่า หรือว่า อีกอย่างหนึ่ง พระองค์พระราชทานข้าพระบาทแก่เขา อภิเษกให้เปนสามีข้าพระบาทแล้ว ภายหลังให้ประหารชีวิตหรือขับไล่ก็ตามที การกระทำอย่างนี้จะไม่เปนธรรม ก็ยกไว้ สามีของข้าพระบาทควรที่ข้าพระบาทจะทำความเคารพนับถือ ควรบูชา ควรสิเนหา ไม่ควรจะให้ประหารชีวิต นางสุวรรณคันธาทูลแล้วถวายบังคมลาลุกจากอาสน์กลับไปยังปราสาท เล่าให้พระโพธิสัตว์ฟังแล้วก็ร้องไห้ พระโพธิสัตว์ได้ฟังนางเล่าจึงเล้าโลมว่า น้องรัก น้องอย่าคิดกลัวแลเศร้าโศกไปเลย พี่มาแต่ดาวดึงสพิภพ มิใช่คนพอดีพอร้าย เล้าโลมแล้วต่างคนก็นิ่งไป
ตสฺมึ ขเณ ในขณะนั้น ก็ร้อนขึ้นไปถึงพิภพแห่งสมเด็จอมรินทราธิราช ท้าวสักกะเทวราชพิจารณาด้วยทิพจักษุว่า บุคคลผู้ใดหนอบำเพ็ญกองการกุศลแล้วแลถึงที่ซึ่งทุกข์ยาก จึงบันดาลให้เราเร่าร้อนต้องเคลื่อนจากที่ ก็แลเห็นเหตุว่า บัดนี้ พระเจ้าพรหมทัตจักให้ประหารชีวิตสุวรรณสิรสากุมารผู้เปนหน่อเนื้อพระพุทธเจ้า การตายของคนที่เปนหน่อเนื้อพระพุทธเจ้านั้นไม่ควรจะเปนด้วยพยายามของคนอื่น เพราะเหตุนั้น ควรเราจะไปยังมนุษยโลกให้ชีวิตแก่สุวรรณสิรสากุมารเถิด พอเพลาราตรี ก็ลงจากเทวโลกมาสู่มนุษย์ ยืนอยู่บนอากาศ เมื่อจะถามปัญหาสี่ข้อ จึงตรัสว่า ดูกรพระราชาผู้เปนใหญ่กว่าคน เราจักถามปัญหาสี่ข้อพระองค์จงวิสัชนา ถ้าวิสัชนาไม่ได้ เราจักตีศีร์ษะให้แตกตาย ตรัสดังนี้แล้วจึงถามปัญหาสี่ข้อ ข้อ ๑ ว่า สิ่งหนึ่งไม่แก่ ไม่ตาย เปนหนุ่มอยู่เสมอ จะได้แก่สิ่งอะไร ข้อ ๒ ว่า คนที่เรียกกันว่า เปนพระราชา
