นางสุวรรณคันธาก็พาพระโพธิสัตว์ขึ้นไปบนพระราชมนเทียร ถวายบังคมแล้วก็วางภาชนะไว้ณที่ควรส่วนข้างหนึ่ง พระเจ้าพรหมทัตทอดพระเนตรเห็นแล้ว ทรงทักทายปราสัย แล้วตรัสว่า พ่อสุวรรณสิรสา บิดามีความเดือดร้อน หาความสุขสบายมิได้ คือ เดี๋ยวนี้ ท้าวสักกะเทวราชมาถามปัญหาสี่ข้อแก่บิดา แลกำชับสั่งว่า ผู้ใดมีปัญญาสามารถจักแก้ปัญหาได้ ให้ผู้นั้นเหาะขึ้นไปยืนแก้ปัญหาบนอากาศ เมื่อแก้ปัญหาเสร็จแล้ว ให้เล่นคลีกันบนอากาศ เจ้าสุวรรณสิรสา ถ้าเจ้าสามารถจะแก้ปัญหา แลสามารถเหาะขึ้นไปยังอากาศ เล่นคลีบนอากาศได้ เจ้าจงให้ชีวิตแก่บิดาเถิด พระโพธิสัตว์จึงทูลว่า ขอเดชะพระมหาราชเจ้า พระองค์อย่าทรงกลัว อย่าทรงพระวิตก อย่าทรงเศร้าโศก ข้าพระบาทจะตอบแทนคุณพระองค์ จักเหาะขึ้นไปณอากาศ แก้ปัญหา แลเล่นคลีกับท้าวเทวราช พระองค์จงให้ประชุมสันนิบาตชาวพระนครแลทรงทราบไว้เถิด พระเจ้าพรหมทัตจึงตรัสว่า ถ้าเจ้าสามารถทำได้ดังว่า พ่อจะยกราชสมบัติให้ทั้งหมด ตรัสแล้วจึงสั่งให้ประชุมชาวพระนคร เมื่อชาวพระนครมาประชุมกันพร้อมแล้ว พระโพธิสัตว์จึงเปล่งวาจากล้าหาญว่า ดูก่อนชาวพระนครทั้งปวง เรามีนามชื่อว่า สุวรรณสิรสา จะทำอุปการต่อพระสัสสุรราช เราจะเหาะขึ้นไปในอากาศ จะกล่าวแก้ปัญหาแลจะเล่นคลีกับท้าวสักกะเทวราช ท่านทั้งหลายจงดูรู้ไว้เถิด
ตสฺมึ ขเณ ขณะนั้น ท้าวสักกะเทวราชก็พาพวกเทพบริษัทจากดาวดึงสพิภพมายืนอยู่ในอากาศ พระเจ้าพรหมทัตแลมหาชนก็พากันร้องอึกธึกครึกโครมว่า ท้าวสักกะมาแล้ว ท้าวสักกะมาแล้ว เสียง
