ชายนั้นถามว่า เจ้าฝันอย่างไร นางจึงเล่าความตามที่ตนฝันเห็น ชายผู้นั้นใคร่ครวญดูความฝันแล้วจึงพยากรณ์ว่า ฝันของเจ้าประเสริฐเลิศ เจ้าจะได้บุตร์มีบุญแลมีปัญญามาก ไม่มีกาย มีแต่ศีร์ษะ
เมื่อนางได้ฟังคำทำนายของชายผู้นั้น ก็สนเท่ห์สงสัย จึงเลยไปหาพวกหมอดู ครั้นถึงจึงนั่งลงยกมือไหว้ ตาพราหมณ์เถ้าหมอดูจึงถามว่า เจ้ามาธุระอะไร ครั้นนางบอกว่า มาขอให้ทำนายฝัน จึงถามต่อไปว่า เจ้าฝันอย่างไร นางจึงเล่าให้ฟังว่า ข้าฝันเห็นไปว่า กบน้อยตัวหนึ่งโดดขึ้นไปในอากาศ กลืนกินซึ่งดวงจันทร แล้วตกลงมาถูกนาภีของข้า ตาหมอเถ้าใคร่ครวญดูความฝันแล้วทำนายว่า บุตร์ของเจ้าจะเปนผู้มีบุญญานุภาพมาก ไม่มีตัว มีแต่หัว จะเปนที่พึ่งของเจ้า
นางได้ฟังคำทำนายแล้วจึงอำลาตาพราหมณ์เถ้ากลับมาเรือน เมื่อนางมีครรภ์ได้ห้าเดือน ผัวก็ตาย พอถ้วนสิบเดือน นางก็คลอดบุตร์ เมื่อเวลาจะคลอด พระโพธิสัตว์ทรงตรึกว่า ถ้าเราจะคลอดจากท้องออกไปให้เหมือนทารกเขาคนอื่น มารดาของเราเปนคนอนาถา ก็จักลำบาก ด้วยต้องต้มน้ำร้อนให้อาบ ด้วยต้องหาน้ำเย็นมาให้ เพราะฉนั้น เราจะซ่อนกายเสีย ให้เห็นปรากฎแต่หัวออกจากท้องมารดา คิดแล้วจึงทรงอธิษฐานว่า ด้วยกุศลที่ได้สั่งสมมานี้ก็ดี ด้วยอธิษฐานบารมีแลสัจบารมีนี้ก็ดี ขอให้กายเข้าไปปรากฎอยู่ในหัวของเรา อย่าให้ออกมาปรากฎอยู่ภายนอก ในลำดับอธิษฐาน สรีรร่างกายอันงามดุจดังสีทองปรากฎอยู่ในท้องมารดาก็หายเข้าไปอยู่ในศีร์ษะอันงามดุจดังว่า
