สิ่งใดตามปรกติไม่สามารถจะมองเห็นตัวได้ แต่เราถือหรือเข้าใจเอาว่า มีฤทธิ์และอำนาจอย่เหนือคน อาจให้ดีหรือให้ร้าย คือ ให้คุณหรือให้โทษแก่เราได้ สิ่งอย่างนี้เรากลัวเกรง และลางทีก็ต้องนับถือด้วย เราเรียกสิ่งที่ว่านี้ว่า ผี จริงอยู่ลางคนเคยเห็นผี แต่ที่ว่าเห็นนั้น ไม่ใช่เห็นตัวจริงของผี ผีนั้นตัวจริงจะมีอย่างไรแน่ก็ไม่มีใครทราบ ทราบแต่ว่า ถ้าผีต้องการจะให้เห็นตัว ก็มักจะสำแดงเป็นรูปร่างเบา ๆ ไม่ชัดเจน หรือไม่ก็เป็นรูปร่างต่าง ๆ ตามแต่ผีต้องการจะให้เห็น หรือตามที่เราจะเห็นไปเองและว่า นั่นแหละคือผี หรือถ้าจะกล่าวอีกนัยหนึ่ง สิ่งใดที่ปรากฎเกิดขึ้นแก่เรา และเราไม่สามารถจะทราบหรืออธิบายได้ด้วยปัญญาและเหตุผล หรือคิดว่า เป็นสิ่งประหลาดน่าอัศจรรย์ผิดธรรมดาสามัญที่ควรจะเป็น สิ่งนั้นเราก็เรียกว่า ผี และเรียกอาการที่ปรากฎขึ้นในธรรมชาติที่ประหลาดอัศจรรย์หรือรุนแรงน่าสพึงกลัวว่า ผีเป็นผู้บันดาลให้ปรากฎขึ้น ผีนั้นจะต้องมีอยู่ตลอดไปตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์มาจนปัจจุบันนี้ เพราะสิ่งใดหรือเหตุการณ์ใดที่เกิดขึ้นผิดปรกติ ยังค้นหาเหตุผลความจริงไม่ได้ สิ่งนั้นก็ต้องเป็นผีไปก่อน จนกว่าเราจะค้นหาต้นเหตุได้ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงกล่าวว่า สิ่งใดที่ยังไม่รู้หรือรู้ยังไม่ได้ สิ่งนั้นก็เป็นผีหรือผีกระทำ ถ้ารู้แล้วหรือเข้าใจแล้ว สิ่งนั้นก็ไม่เป็นสิ่งที่ไม่รู้หรือรู้ไม่ได้อีกต่อไป คือ ไม่ใช่ผีหรือเป็นการกระทำของผี
ผีนั้นแบ่งอย่างใหญ่มีสองพวก คือ ผีดี และผีร้าย ผีดีนั้นตามปรกติมีใจเป็นกลาง ๆ ไม่ให้ดีให้ร้ายแก่ใคร เว้นไว้จะทำให้โกรธ ถ้ามี
