วิวาท อยากทำส่วยผลเร่วเป็นแผนกขึ้นกับกรุงเทพฯ ต่างหาก อุปฮาด (สุพรม) ไม่ยอมให้หลวงจุมพลภักดีทำส่วยผลเร่วเป็นแผนก จะให้ทำส่วยผลเร่วขึ้นกับเมืองยโสธรตามเดิม หลวงจุมพลภักดี นายกอง หายอมขึ้นเมืองยโสธรไม่ จึงทำเอาบัญชีรายชื่อตัวเลขเมืองยโสธรไปขึ้นเมืองกมลาสัย แล้วพระราษฎรบริหาร ผู้ว่าราชการเมืองกมลาสัย จึงบอกขอรับพระราชทานให้หลวงจุมพลภักดีเป็นที่เจ้าเมือง ขอบ้านเขาดินบึงโดนในเขตต์แขวงเมืองยโสธรขึ้นเป็นเมืองเสลภูมิ
ครั้นถึงณปีเถาะ เอกศก ศักราช ๑๒๔๑ มีท้องตราพระราชสีห์โปรดเกล้าฯ ขึ้นมาถึงพระสุนทรฯ (สุพรม) ราชวงศ์ และราชบุตรว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ พรระาชทานนามสัญญาบัตรตั้งหลวงจุมพลภักดีขึ้นเป็นที่พระนิคมบริรักษ์ ผู้ว่าราชการเมืองเสลภูมิ ยกบ้านเขาดินบึงโดน เขตต์แขวงเมืองยโสธร ขึ้นเป็นเมืองเสลภูมิ[1] แล้วโปรดเกล้าฯ ให้แบ่งเขตต์แขวงเมืองยโสธ แต่ห้วยยังเหนือ ให้เป็นเขตต์แขวงเมืองเสลภูมิ ฝ่ายใต้เป็นเขตต์แขวงเมืองยโสธร เมื่อโปรดเกล้าฯ ดังนี้ พระสุนทรฯ ยังหายอมแบ่งปันไม่ ครั้นต่อมาประมาณ ๔–๕ ปี พระศรีวรราช (อ้น) ถึงแก่กรรม พระ
- ↑ เมืองเสลภูมิ เวลานี้ยุบลงเป็นอำเภอและขึ้นจังหวัดร้อยเอ็ด มณฑลนครราชสีมา
