หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/77

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๔

จึงให้พลีกรรมบวงสรวง แล้วรับออกมาปลูกศาลเชิญขึ้นประดิษฐานไว้ณเมืองประแดง.

ศักราช ๘๖๖ ปีชวด ฉศก ครั้งนั้น งาเบื้องขวาช้างต้นเจ้าพระยาปราบแตกออกไป อนึ่ง ในเดือนเจ็ดนั้น คนทอดบาตรสนเท่ห์ ครั้งนั้น ให้ฆ่าขุนนางเสียมาก.

ศักราช ๘๖๗ ปีฉลู สัปตศก น้ำน้อย เข้าตายฝอยสิ้น อนึ่ง แผ่นดินไหว แลเกิดอุบาทว์หลายประการ.

ศักราช ๘๖๘ ปีขาล อัฐศก เข้าแพงเปน ๓ ทนานต่อเฟื้อง เบี้ย ๘๐๐ ต่อเฟื้อง เกวียนหนึ่งเปนเงิน ๑ ชั่ง ๒ ตำลึง ๑ บาท ๑ สลึง ครั้งนั้น ประดิษฐานสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระอาทิตยวงษ์ไว้ในที่อุปราช ให้ขึ้นไปครองเมืองพระพิศณุโลก.

ศักราช ๘๗๑ ปีมเสง เอกศก ในเพลาราตรีภาค เห็นอากาศนิมิตรเปนอินทรธนูแต่ทิศหรดีผ่านไปทิศพายัพ มีพรรณสีขาว อยู่ณวัน ๑๒ ค่ำ สมเด็จพระรามาธิบดีเจ้าเสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติยังมิได้ราชาภิเศก ๓ ปี ราชาภิเศกแล้ว ๓๗ ปี ศิริเปน ๔๐ ปี.

แผ่นดินสมเด็จพระบรมราชามหาพุทธางกูร

สมเด็จพระอาทิตยวงษ์เจ้าขึ้นเสวยราชสมบัติ ทรงพระนาม สมเด็จพระบรมราชาหน่อพุทธางกูร.

ศักราช ๘๗๕ ปีรกา เบญจศก สมเด็จพระบรมราชาหน่อพุทธางกูรทรงพระประชวรทรพิศม์เสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติ ๕ ปี.