หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๓).djvu/398

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๕๓

เจ้าพระยาพระคลัง (หน) เมื่อครั้งกรุงธนบุรีเปนหลวงสรวิชิต มีความชอบที่ไ้ดนำข้อราชการไปกราบทูลถึงด่านพระจารึก ได้เปนพระยาพระคลังเมื่อปราบดาภิเศก ภายหลังได้เลื่อนเปนเจ้าพระยาพระคลัง เปนจินตกระวี แต่งหนังสือหลายเรื่อง อสัญญกรรมในรัชกาลที่ ๑.

พระยาพระคลัง (กุน) เปนพระราชประสิทธิ์ครั้งกรุงธนบุรี ได้เปนพระยาศรีพิพัฒน์เมื่อปราบดาภิเศก แล้วจึงเลื่อนเปนพระยาพระคลัง ท่านผู้นี้ว่าเปนเศรษฐีค้าสำเภา เปนที่สมุหนายกในรัชกาลที่ ๒.

พระยายมราช ชื่อไม่ปรากฎ ครั้งกรุงธนบุรีเปนหลวงอินทราธิบดีสีหราชรองเมือง เปนผู้รู้ขนบธรรมเนียมกรมพระนครบาลมาก มีความชอบเมื่อตามเสด็จในการสงคราม ได้เปนพระยายมราชเมื่อปราบดาภิเศก ครั้นเมื่อศึกพม่าครั้งที่ ๑ ได้เปนแม่ทัพไปตั้งรับพม่าที่เมืองราชบุรี ไม่เอาใจใส่ราชการสงคราม มีความผิด ถูกถอด ภายหลังได้เปนพระยามหาธิราช ช่วยราชการในกรมพระนครบาล.

พระยายมราช (บุนนาก) คือ เจ้าพระยามหาเสนา (บุนนาก).

พระยายมราช (บุญมา) บุตรพระยาจ่าแสนยากรกรุงเก่า เปนพี่ต่างมารดากับเจ้าพระยามหาเสนา (บุนนาก) เดิมรับราชการในพระองค์ ได้เปนพระยาตะเกิงเมื่อปราบดาภิเศก แล้วจึงได้เลื่อนเปนพระยายมราช เปนที่สมุหพระกระลาโหมในรัชกาลที่ ๒.