๑เจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์ (บุญรอด) เชื้อพราหมณ์พฤฒิบาศ เปนบุตรพระยามณเฑียรบาลกรุงเก่า เปนพระยาธรรมาธิกรณ์ครั้งกรุงธนบุรี เปนผู้คุ้นเคยรักใคร่ในพระองค์ แลได้มีความชอบเมื่อตามเสด็จการสงคราม แลรู้แบบแผนการกรมวังมาก จะย้ายไปกรมอื่นไม่ได้ จึงได้เลื่อนเปนเจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์เมื่อปราบดาภิเศก ครั้นเมื่อศึกพม่าครั้งที่ ๑ เปนแม่ทัพออกไปตั้งรับพม่าที่เมืองราชบุรี ไม่เอาใจใส่ในราชการ มีความผิด ถูกถอด ภายหลังได้เปนพระยาศรีธรรมาธิราช ช่วยราชการในกรมวัง ในรัชกาลที่ ๒ เลื่อนเปนเจ้าพระยาศรีธรรมาธิราช อสัญญกรรมในรัชกาลที่ ๒.
๒พระยาธรรมาธิกรณ์ (ทองดี) รับราชการในพระองค์ ได้เปนจมื่นศรีสรรักษ์เมื่อปราบดาภิเศก แล้วเลื่อนเปนพระยาพิพัฒน์โกษา แล้วจึงได้เปนพระยาธรรมาธิกรณ์ อสัญญกรรมในรัชกาลที่ ๑.
๓พระยาธรรมาธิกรณ์ (สด) เปนข้าหลวงเดิมในกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท ได้เปนพระยามณเฑียรบาลเมื่ออุปราชาภิเศก แล้วจึงเลื่อนเปนพระยาธรรมาธิกรณ์ อสัญญกรรมในรัชกาลที่ ๒.
๑พระยาพลเทพ (ปิ่น) คือ เจ้าพระยามหาเสนาที่เลื่อนเปนเจ้าพระยาอไภยราชา.