หน้า:พงศาวดาร - ปลีก - ๒๕๓๙.pdf/4

พงศาวดาร ฉบับปลีก ๒๐๗

 

---

๕๘		มาพิภากษาดอยท้าวพรญาเสณาทังหลายทิจไปเอาเมิอง (ชำรุด)
๕๙		ทองนั้นครันท้าวพรญาเสณามลตริทังปวงกอณุกูนทารก (ชำรุด)
๖๐		ขุนณครไชยถิออาญาสิทธิเปนนายกองช้าวกรุงอยุทธยาไปเ (ชำรุด)
๖๑		ทับหนึงแลทัพทาวพรญาฝายเหนิ้อทังปอง ๔ ทับพลทงง
๖๒		ปอง ๕๐๐๐๐ ช้างเคริ้อ ๖๐ ม้าเครอิง ๑๐๐๐ ครั้นตกแต่งแล้วเสรจสรับ
๖๓		ท้าวพรญาทังหลายคถวายบังคมลาสมเด็จ็พรบาทผู้เปนเจ้ากยก
๖๔		ไปย้ ๏ ขณนั้นแตพรญาแสนไส้รมิใดไปย้ดอยครั้นท้าวพร (ลบเลือน, ชำรุด)
๖๕		ณาทังหลายยกขึ้นไป้แล้วถึงเมีองเมาะลำเล่องพรญารามแต (ชำรุด)
๖๖		เอาเมอิงตายทอแลกอรสหมิงทังหลายเอาชางม้า_พ (ชำรุด)

		(ตอน B)
๖๗		ปรมาร _ _ _ _ ปรดับดอยเครอิงส _ _ _ _ _ _ กตก _ _ _ _ คามมาดเ _
๖๘		_ _ _ _ _ _ _ _ _ เมอิงตายทอง _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
๖๙		_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ แลฃุนรามกำแหงเสยิแตเมิอ
๗๐		_ _ _ _ ผู้เปนเจ้าเสด็จ็ไปเอาเมิองทวายมาณครั้งนั้นเฃ้ากจำมาไห้ย
๗๑		ดูดอยครั้นคามมาจไกลถึงฟั้งแลหมินสรรไช้ยกยายลูกเกล้าะแล
๗๒		งางกทงเริ้อไลติชาวตายทองผู้ติกรเชยิงนันกวิงลงนำหนิสืนแตผู้ถึอ
๗๓		ทายเอาภายสู้ติหมินสมรรไช้ย ๆ กติผู้ถิอทายตกน้ำแล้วหมินสมรร

๗๔		ไช้ยเอาเริ้อเฃ้ามายังขุนณครไช้ย ๆ	กไหคนแจ้วไหขิ้ช้างต้วหนึงแล้ว	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$
			ไหท้าวพรญาเสณาแต่บรรดา